گالری امکان
آدرس: تهران - میدان هفت تیر - کوچه آقامحمدی - پلاک ۷۷،گالری امکان
تلفن: ۰۲۱۸۸۸۲۴۵۲۰
- وبسایت
ساعت کار: از ساعت ۱۵ تا ۲۰ - پنجشنبهها تعطیل است.
جوهر عکس
نمایشگاه غزاله هدایت با عنوان «جوهر عکس» در گالری امکان
این عکسهای خلوتم را چند روز یا چند هفته یا چند ماه در آب گذاشتم، جوهر خیس خوردهشان را بر کاغذی دیگر نشاندم تا شاید از آن خلوت، خیالی بسازم.
غزاله هدایت
نمایش تا ۱۱ بهمن ادامه دارد.
شنبهها تعطیل است.
بازدید از ساعت ۱۶ تا ۲۰
مدار
بعدی
گذشته
مَدار
امین فتاحی
3 دی لغایت 20 دی 95
امین فتاحی، ۱۳۷۵-اصفهان
دانشجوی نقاشی دانشگاه سوره
خودنگارههای احمد عالی با G11
نمایشگاه احمد عالی با عنوان «خودنگارههای احمد عالی با G11»
جمعه دوازدهم آذر نمایشگاه احمد عالی با عنوان «خودنگارههای احمد عالی با G11» در گالری امکان گشایش مییابد.
مهرداد نجمآبادی در یادداشتی برای این نمایشگاه نوشته است:
«احمد عالی جعبههای زندگيش را بسته تا جابهجا شود .هم از آنجا كه سالها در آن زيسته وهم ازصورت و رفتار عكاسیاش.
مرور آثار احمد عالی در پنجاه سال گذشته تاكيد او بر زيبايیشناسی و دقت وسواس گونهاش در بازنمايی تصويری را نشانمان میدهند. چهارده عكس ويك نقاشی، مجموعه اخير اوهستند كه در مفهوم با مجموعه نقاشیهايش در نمايشگاه آران تفاوتي ندارند: جستجوی خاطرات گمشده و زمان سپری شده، خودش و چيزهايی كه دوستشان دارد. نقش پر رنگ كلمات هم كه در جایجای آثارش ديده میشود تاكيدی متناقض و كنايی میسازند. آنچه در اين مجموعه اخير متفاوت است دل كندن او از نقاشی و رويكرد تازهاش به كار كردن برروی عكسها است كه قطعيت جابهجايی را به رخ میكشند.
تك نقاشی صندلی كه يادآور نمايشگاههای پيشين او، چيزهايی كه از آنها عكاسی كرده و كلمات و نشانههای تكرار شده بر روی جعبههاست، اين مجموعه را بدل به خود-سرگذشت نگاریای میكند كه ياد آور حضورفروتن «جناب عالی» در هنر ايران است.»
زمان: جمعه ۱۲ آذر از ساعت ۱۶ تا ۲۰
نمایشگاه تا ۲۹ آذر ادامه دارد.
شنبهها تعطیل است.
بازدید از ساعت ۱۶ تا ۲۰
آدرس گالری امکان: تهران - میدان هفت تیر - کوچه آقامحمدی - پلاک ۷۷
طراحیها
طراحیهای علی مُمَجد در گالری امکان
داج
عکسهای نوشین شفیعی با عنوان «داج»
نوشين شفيعي، ١٣٦٩
ليسانس عكاسي- دانشگاه هنر تهران
دانشجوي ارشد عكاسي-دانشكده هنرهاي زيباى دانشگاه تهران
داج: تاریکی شب
(لغتنامه دهخدا)
طرح، حجم
نمایش آثار محمدحسین عماد با عنوان «طرح، حجم»
نمایش تا ۱۹ مهر ادامه دارد.
شنبهها تعطیل است.
بازدید از ساعت ۱۶ تا ۲۱
طرح، حجم
آنکه با حجم خوگرفته است، به طراحی چگونه میاندیشد؟ شاید این اولین دلمشغولی مخاطبان همیشگی مجسمههای عماد در مواجهه با چنین مجموعهای باشد که حاصل طراحی دیجیتال و سپس پیادهکردن آن در قالب چاپ است. فرایندی شبیه به خلق عکس و ظهور آن. گویی در اغلب کارها تلاش شدهاست تا مجسمه به مرزهای ناممکناش نزدیک شود، آنجا که فقط با طرحِ ناب میتوان بیانش کرد. خطوطی آزاد و رها که روی هم سوار میشوند و هیئتی منسجم را شکل میدهند. گاه نرم و درهم تافته، گاه تیز و جهتدار. با اینحال میتوان دغدغههای اصلی هنرمند را، شاید واضحتر از همیشه، در این کارها دنبال کرد. حجم در اغلب کارهای عماد نه محیطی حاضر-آماده و توپر، که حاصل تا خوردن و خم شدن فضاست روی خودش. کارهای او هیچوقت با دیدن سطحِ بیرونی اثر تمام نمیشود. برخلاف رویکردهای غالب به مجسمه، در آثار او گویی کارکرد اصلی ِ بیرون آن است که درون را رویتپذیر کند. حفرهها و شیارها همه اشاراتی به این سطح ِ دیگرند.
با اینحال چنان که در مجسمههای او، این درون نه خلاء است و نه مملو از بیرونی دیگر. درون را در کارهای او تنها با اثرش بر عناصر بیرونی میتوان دید. آنجا که نور را تاب میدهد و خطوط را به سوی خواستی نیرومند هدایت میکند. درونی پذیرنده و زایا که باید با تمامی حواس آن را لمس کرد و حضورش را دریافت.
حد
حد
رضا صدیقیان
12 لغایت 29 شهریور 95
بیشتر، بیشتر است
نمایشگاه عکس «بیشتر، بیشتر است» در گالری امکان
نمایشگاهی از عکسهای مریم جوادی با عنوان «بیشتر، بیشتر است» روز جمعه ۱۸ تیر ۹۵ در گالری امکان افتتاح میشود.
کلیت این مجموعه، از نخستین جرقهها تا ارائه نهایی در دورههای متمادی کارگاههای عکاسی محمدرضا میرزایی شکل گرفته و در نهایت این نمایشگاه توسط میرزایی کیوریت شده است.
میرزایی در یادداشتی در باره این عکسها مینویسد: «مریم جوادی به پس از واقعه میپردازد. زمینهی کار او قصابخانه است، جایی که خشونت در آن امری بدیهی و حتی سودمند است و قصاب همان کاری را میکند، که ما از او خواستهایم. عکسهای او گاهی با قصاب همدلی میکنند و گاهی با قصب شده. جزییاتی از هر دو را به ما نشان میدهند و آنها را با زیباییشناسی معقولی میآرایند، هر چند که در نهایت لایهای زرد و تاریک بر همهی آنها نشسته است.
کوئنتین تارنتینو در جایی میگوید که «خشونت یکی از سرگرمکنندهترین چیزها برای تماشاست.» دنیای معاصر، آستانه تحمل ما را بالا برده و ما هم حتما بارها در سینما، در برنامههای تلویزیونی، در اخبار، در مسابقات ورزشی، در بازیهای کامپیوتری و یا قطعات موسیقی رپ به تماشا و تایید خشونت نشستهایم. دیگرانی خشونت را به عنوان بستهای سرگرم کننده و جذاب در اختیارمان گذاشتهاند و ما هم سرگرم و به آن میزان که آنها خواستهاند، متاثر و یا سرخوش شدهایم. شاید بی فکر به اینکه بیشتر، بیشتر است و همهی آنها که با و بی دلیل ضربه میخورند، صورتشان از خون سرخ میشود و درد میکشند، ممکن است واقعا درد بکشند.
عکسهای جوادی، شاید ستایش و نقد همزمان همین درد باشند. او بیپروا خشونتی را به تصویر میکشد که ما نیز در بودنش سهمی داریم و از آن تصاویر دیدنی میسازد. هر چند که موضع شخصی ما، درمعنی شکل گرفته از این تصاویر در ذهنمان تاثیر گذار است، اما این عکسها ساده مصرف نمیشوند و نمیتوان تنها دوستشان داشت و یا فقط از آنها متنفر بود. آنها چیزی بیش از این میخواهند.»
افتتاحیه: جمعه ۱۸ تیر - ساعت ۱۷ تا ۲۲
علاقهمندان میتوانند تا ۲۹ تیر ۹۵ از ساعت ۱۷ تا ۲۲ از این نمایشگاه دیدن کنند.
گالری امکان شنبهها تعطیل است.
میدان هفت تیر، کوچهی آقامحمدی، شمارهی ۷۷
لایروبی
لایروبی - محمد غزالی - گالری امکان
لایروبی
مجموعهی «لایروبی» را میتوان فرایند رویتپذیر کردن نشانه دانست. البته مراد از نشانه، دالی نیست که خونسردانه بر مدلولی عینی ارجاع دهد، بلکه نیرویی است که با تعرض خود آرامش ما را بههم میزند و میل را برمیانگیزد. گویی در هر عکس، بخشی از تصویر عکاس را فراخوانده است و او را برآن داشته تا با لایهگذاری و زدودن قسمتهای خنثی و مزاحم، ذرهذره به آن امر وسوسه انگیز نزدیکتر شود.
اینکه عکاس چه تجاربی را پشتسر گذرانده که موجب شده این بخش خاص او را خطاب قراردهد چندان مهم نیست، آنچه اهمیت دارد شیوهی برخورد با این مساله است. لایههای محصورکننده، از یک سو همچون پلکانی نگاه ما را به آنجا که باید هدایت میکند و از سوی دیگر، مجرایی باریک برای جاری شدن نشانه فراهم میکند تا شاید فشارِ جریان، عادتهای مالوف دیدن را برهمزند و تاثیر نشانه را مرئی کند.
از همین روست که نه فقط چشم، بلکه لمس هم در این شیوه از دیدن فراخوانده میشود. باید خم شد و عکس را در دست گرفت، نگاه را بر شیار چسبها لغزاند و اجازه داد تا تصویر به تمامی ما را تسخیرکند.
نمایش تا ۱۱ تیرماه ادامه دارد.
شنبهها تعطیل است.
بازدید از ساعت ۱۷ تا ۲۲
بافت ـ توتم
نمایش آثار فرشید ملکی با عنوان «بافت ـ توتم» در گالری امکان
نمایش تا ۱۸ خرداد ادامه دارد.
شنبهها تعطیل است.
بازدید از ساعت ۱۶ تا ۲۱
بافت-توتم
در نقاشی های انتزاعی فرشید ملکی که بین سالهای ۱۳۵۰-۱۳۵۲ کار شده اند و همان سالها در تالار قندریز به نمایش درآمده اند، به خوبی می توان ردپای بخش وسیع تری از تاریخ بصری و حتی اجتماعی ایران را دید. موضوع اصلی گفتگوها و بروشورهای تالار قندریز یعنی دلمشغولی نسبت به یافتن جایگاهی در تاریخ هنر و نیز کارکرد اجتماعی هنر و ساختن پلی برای ارتباط با جامعه، اولین چیزی است که با دیدن این آثار به یاد می آید. با این حال این بدان معنی نیست که تناظری جزء به جزء میان نقاشی ها و این گفتار غالب وجود دارد. همیشه میان کلمه و تصویر تنشی برقرار است و نگاهی تیزبین می تواند در این آثار بارقه هایی رام ناشدنی ببیند که در کارهای بعدی ملکی فعلیت می یابند.
جستجو
نمایشگاه مریم اسپندی با عنوان «جُستجو» در گالری امکان
جمعه هفدهم اردیبهشت، نمایشگاه مریم اسپندی با عنوان «جستجو» در گالری امکان گشایش مییابد.
جستجو نمایشی است از آثار مریم اسپندی که منحصر به یک رسانه نیست. از این حیث، این مجموعه را میتوان در زمرهی آثار چندرسانهای (مولتیمدیا) بهشمار آورد. با اینحال، اسپندی به جای درهمآمیختن چند رسانه در یک اثر واحد، فضایی مجزا به هرکدام اختصاص داده و در عوض اجازه داده تا نیروی هریک در دیگری نفوذ کند و منطق هرکدام به دیگری ترجمه شود. از همین روست که برای مثال در عکسها به جای منطق آشنای بازنمایی و وضوح با نگاهی انتزاعی و طراحانه رو به رو میشویم.
برعکس، در طراحیها تکرار سماجتبار سازهای کم و بیش مشابه، یادآور میل به ثبت کردن و وضوح بخشیدن است. با اینحال، در تمامی این آثار شاهد تلاشی ناممکن هستیم برای حاضر کردن تصویری محو که در خاطرهی هنرمند نقش بسته است، تصویری که هیچگاه به تمامی حاضر نمیشود و همین ناتمامی، ادامه دادن راه را سبب میشود.
بازدید از ساعت ۱۵ تا ۲۰ نمایشگاه
تکثیر
نمایشگاه مینا نوری با عنوان «تکثیر» در گالری امکان
آشنائى مينا نورى با هنر چاپ دستى (معادلى نه چندان دقيق برای printmaking) به سال ١٣٤٩ يعنى زمان ورود او به آكادمى هنرهاى زيباى رم بر مىگردد. او از سال ١٣٥٢ تا امروز به شكل مستمر و جدى اين هنر را دنبال كرده است. از ١٣٦٣ به تدريس و ترويج چاپ دستى در دانشگاه پرداخت و امروزه يكى از چهرههاى شاخص و فعالِ اين هنر در ايران محسوب مىشود و نقشش انكار ناشدنى.
«تكثير» نمايشگاهى است از پنج دورهى مختلف آثار او در فاصله زمانى سالهاى ١٣٥٨ تا ١٣٩١. درانتخاب اين آثار، اِمكان سعى كرده از ميان بيش از ١٢٠ اثرى كه در اختيار داشته، ضمن مرور اين مجموعه، نوعى رويكرد زيباشناختى خاص را برجسته سازد.
تنیده
تنیده / المیرا ایروانیزاد / گالری امکان
المیرا ایروانیزاد بیش از هرچیز یک نقاش است. به عبارت دیگر، این کنش نقاشی و پردازش رنگها است که فضا و خاستگاه تصور و ترجمهی افکار و ادراکات او را شکل میدهد. او کارش را با فرمهای رنگی، انتزاعی و در عینحال ارگانیک شروع میکند. اما خیلی زود آنها را با رنگ، در اینجا رنگ سیاه، میپوشاند. تکنیک رنگپوشانی و نیز اضافه کردن لکهها نقش عمدهای در کار او دارند و به خلق فرمهای تازه منجر میشوند. با این همه نمایشگاه «تنیده» شامل مجسمه و کولاژ نیز میشود. در مجسمههای سیاهرنگ روی دیوار، فرمها و رنگها وجهی سه بعدی مییابند: فرمهای تاخورده، بیوزن و معلق. در کولاژها، هنرمند کاغذها را آزادانه بین دو سطح شیشهای نگهداشته است، کولاژهایی که اگرچه موقتا تثبیت شدهاند، آنچه آشکار میکنند یا میپوشانند کاملا متغیر است.
البته این نمایشگاه صرفا به فرم و رنگ نمیپردازد. مجسمهها با صدای محیطی از ساعات اولیهی روز در یک شهر همراه شدهاند و ما را از انتزاع به سمت جهان زندگی روزمرهمان، فضای کلانشهری مثل تهران، سوق میدهند. هنرمند در این آثار چگونگی رویتپذیر شدن تاریخ، زندگی، سیاست و حافظه را در سطح متغیر یک شهر پی میگیرد، در لایههای پوست شهر. او درگیر این مساله است که چطور فاصله، تغییر زمانی و تجربه به ادراک و حرکت فرد در فضای شهری شکل میبخشد و تعیین میکند فرد تا چه حد میتواند در این لایهها راه خود را بیابد.
هانا یکوبی | مورخ هنر
المیرا ایروانیزاد متولد سال ۱۳۶۶ است. پس از گرفتن لیسانس نقاشی از دانشگاه تهران، برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و در رشتهی هنرهای زیبا از دانشگاه متروپولیتن لندن فارغالتحصیل شد. او در سال ۹۳ موفق به کسب بورسیهی دوسالهی DAAD شد و در حال حاضر ساکن برلین است. ایروانیزاد تا به حال نمایشگاههای مختلف گروهی و انفرادی در تهران، لندن و برلین داشته است.
نوروز، روز نو
نوروز، روز نو / لیلی متین دفتری در گالری امکان
نمایشگاه لیلی متین دفتری (بخشی از پروژه فریدون آو با عنوان: نوروز، روز نو) - روز جمعه ۲۱ اسفند از ساعت ۱۵ تا ۲۰
نمایشگاه تا ۱۶ فروردین ۱۳۹۵ ادامه دارد.
بازدید همهروزه از ساعت ۱۱ تا ۱۷
ليلى متين دفترى
(متولد ١٣١٥ تهران - متوفى ١٣٨٦ پاريس)
در خانواده اى با ريشه هاى عميق سياسى بزرگ شد. با اين حال هميشه از جنجال دورى كرد .از کودکی نقاشى مىكشيد و براى ادامه تحصيل در اين رشته به انگلستان رفت .در آنجا ابتدا در کالج چلتنهام درس خواند و سپس از دانشگاه هنرهای زیبای اسلید فارغ التحصيل شد. اما هنگاميكه به ايران بازگشت به تدريس در دانشگاه تهران پرداخت و فروتنانه از هياهوى محافل هنرى دورى جست.
نقاشىهايش را نيز به سبک و سياق زندگیاش آرام، ساده و روان جلو برد .به جز پدربزرگش دكتر محمد مصدق كمتر مردى را به تصوير كشيد و بيشتر زنان، ميوهها، پرندگان و گلها موضوع آثارش بودند.
برپایی نمایشگاه هیچگاه دغدغهی او نبود و به گفته خودش «..انگيزهاى براى نمايش كارهايم نداشتم، فقط مىخواستم نقاشى كنم.» گردآورى اين آثار در كنار هم تلاشى است براى آشنایی نسل جوان با بخشی از جهان هنری او.
دُوْر
جمعه چهاردهم اسفند، نمایشگاه ویدیوهای علیرضا ساعی با عنوان «دُوْر» در گالری امکان گشایش مییابد.
در توضیح نمایشگاه به قلم علیرضا ساعی آمده است:
«کارهای به نمایش در آمده دو ویدیو(تک لتی و سه لتی) از مجموعههای «دُور» و «پرچم» است و حاصل گرفتار آمدن درون مسیرهای شهر در این سالها. جایی که دیدن تنها فعل ممکن و اندیشیدن به خودِ همین شهر ناگزیر به نظر میآمد.
انجامِ کار را که میبینم، آن چه توجهم را جلب کرده عناصر و سویههای بیش و کم تازهی تهران است. از سویی زندگی درون بزرگراه، بزرگراههایی که به این شکلِ فراگیر و به هم پیوسته تازگی دارند؛ تجربهی شهر از درون خودرو یا به تاختی یکنواخت یا در توقفی مطلق. و از سوی دیگر چیزهایی با کارکرد تزئینی/ایدئولوژیک (از همه بیشتر پرچمها) در کنار همین بزرگراهها که بدست نهاد فربه زیباسازیِ شهرداری نصب شدهاست. پرسش این است: آیا میتوان از تجربهی تهرانِ امروز، دههی اخیر، تهرانِ دوران شهرداری قالیباف (یا هر عنوان مفروض دیگری) سخن به میان آورد که نشان از تمایز تجربهی کنونی ما با دیگر دورههای متفاوت و متناقضِ این شهرِ همواره در صیرورت داشته باشد؟»
زمان: ۱۴ تا ۱۸ اسفند ۱۳۹۴
بازدید هر روز ۱۵ تا ۲۰
آدرس گالری امکان: میدان هفتتیر، کوچه آقامحمدی، پلاک ۷۷
شماره تلفن: ۸۸۸۲۴۵۲۰
روی کاغذ
نمایشگاه طراحیهای رعنا فرنود با عنوان روی کاغذ در گالری امکان
زردها بیخود قرمز نشدهاند
نمایشگاه عکسهای مرضیه رشیدی با عنوان: «زردها بیخود قرمز نشدهاند» در گالری امکان
در این نمایشگاه که عنوان آن برگرفته از مطلع شعر «برف» نیما یوشیج است، تعدادی عکس که اغلب از طبیعت حاشیه شهرهای ایران عکاسی شدهاند به نمایش درخواهد آمد.
عکسها در دو اندازهی 20 در 26 سانتیمتر و 30 در 40 سانتیمتر به روی دیوار خواهند رفت. مرضیه رشیدی، متولد 1366 اصفهان است و فارغالتحصیل رشتهی عکاسی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران.
اصفهان، حوالی
اصفهان، حوالی / طراحیهای وحید حکیم / گالری امکان
هر روز
نمایشگاه عکس رسول اشتری با عنوان هر روز در گالری امکان
رسول اشتری
متولد 1370، تهران
کارشناسیِ عکاسی از دانشکدهی هنر و معماریِ دانشگاهِ آزادِ تهران (انصراف از دانشگاه)
نمایشگاهها
1390، بیصدا، نمایشگاهِ دو نفره، گالری ایست
1390، ساختِ پرتره، نمایشگاهِ گروهی، گالریِ آرته
1391، زمینِ بازی، نمایشگاه گروهی، گالری ایست
1393، زمینِ بازی، نمایشگاه گروهی، گالریِ شمارهی شش
1393، فستیوالِ دسترسیِ محدود، گالریِ آران
1393، پریشانی، نمایشِ ویدئو، سینما آف/آف، گِنت، بلژیک
1393، نورسنج، نمایشِ ویدئو، ساملانگ لِنیکوس، وین، اتریش
1394، پروژهی شمارهی یکِ بنگاه، مجموعهی لاجوردی
خاطرات یک و نیم متری
خاطرات یک و نیم متری / نمایشگاه عکس مزدک عیاری / گالری امکان
عکسهای مزدک عیاری حاصل قریب به ده سال عکاسی نامتناوب در فاصلهی زمانی سالهای ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۲ است که تا بهحال فقط در نمایشگاهی با عنوان ایران: تاریخ ناویراسته در موزهی هنرهای مدرن پاریس و موزهی ماکسی رم به صورت اسلاید بهنمایش درآمده است. در این نمایشگاه اما، عکسها در دو فرمت متفاوت اسلاید و عکس چاپ شده بهنمایش درآمدهاند و تفاوت تکنیکی میان این دو شیوهی نمایش، خود افزودهای معنایی در کلیت اثر ایجاد کرده است: اضافه شدن حرکت در نمایش اسلاید، عکسها را خواهناخواه در روایتی خطی از زمان جای میدهد، حال آنکه تکعکسها بهسادگی به این نظم خطی راه نمیدهند و با سکون خود توالی عادی لحظهها را مختل میکنند.
اما چه چیز این اثر را از آلبوم خانوادگی و عکسهای آماتور جدا میکند و به درون گالری میکشاند؟ ثبت مستند گونهی زندگی یک طبقهی خاص؟ نگاهی که نام هنرمندی صاحب سبک را به دوش میکشد؟ پشتکار هنرمند در اجرای کار؟ شاید همه و هیچکدام.
در تمامی این عکسها انگار واقعیتی سمج از لابلای زندگی هر روزه عکاس را بهخود فراخوانده است. شاید دل سپردنی تام بههمین ماجرا عکسهای او را به زمانی ورای عادت هرروزه نزدیک کرده است، زمانی که شاید هر یک از ما گاه آن را حس کردهایم.
اشارات
اشارات / با آثار: ایمان افسریان - بابک اطمینانی - نازگل انصارینیا - شهلا حسینی - وحید حکیم - محمد حسین عماد - مهران مهاجر - غزاله هدایت / گالری امکان
ایده ي اصلی این نمایشگاه ردیابی نوعی فرم بیانی خاص در آثار برخی هنرمندان ایرانی است؛ فرمی که با اغماض میتوان آن را حاصل نحوهي بیانی مبتنی بر تقلیل و فروکاهش عناصر بصري دانست، چه این فروکاستن در فرایند خلق اثر اتفاق افتاده باشد و چه، از همان آغاز، در انتخاب سوژه و فضا. گویی همهي این هنرمندان در دورههایی از کار هنري خود، ولو با اهداف و برنامهاي متمایز از دیگري، گاه به چنین خلوتی روي تا آثار به نمایش درآمده با خلوت متنوع خود، طرحی از تصویر جمعی تازهاي پیش روي ما ترسیم کنند. آورده اند تا امکان تأمل در سکوتی بصري را براي خود و مخاطبانشان فراهم آورند. این نمایشگاه بستري است