از جشنواره عکاسی تا عکاسی جشنواره‌ای

«ملال تابستان است و فکر برگزاری یک مسابقه کاملا خصوصی عکس، بیش از هر چیز به روزهایمان نور می‌بخشد...»، «...حالا که سایه‌ها می‌دانند که چه تابستانی است دوربین‌تان را (که اصلا مهم نیست اس‌ال‌آر باشد یا تلفن همراه) بردارید...» و «...هیچکس زاغچه‌ای را سر یک مزرعه جدی نگرفت» این‌ها جملاتی است از فراخوان عکسی که ادعا دارد که می‌خواهد «نگاه بی رودربایستی به وضعیت عکاسی معاصر داشته باشد. گذشته از لحن سانتیمانتال فراخوان و عبارات و ترکیباتی فوق الذکر که طنازی‌های به‌ظاهر ادبی مجریان تلویزیونی را تداعی می‌کند؛ مشکل بنیادین این رخداد تناقضات اساسی آن است که بسیاری از جشنواره‌ها و رخدادهای عکاسی در ایران به آن دچاراند.