گفتگو با اسماعیل عباسی پیرامون دوسالانه عکاسی ایران در دویست‌و‌هشتاد‌ و پنجمین شماره‌ی تندیس
عکسخانه خبر ۱۳۹۳/۰۸/۰۲

گفتگو با اسماعیل عباسی پیرامون دوسالانه عکاسی ایران در دویست‌و‌هشتاد‌ و پنجمین شماره‌ی تندیس

دویست‌ و هشتاد و پنجمین شماره تندیس منتشر شد. در این شماره فرید امین الاسلام گفت‌وگویی با اسماعیل عباسی، دبیر سیزدهمین دوسالانه‌ی عکاسی انجام داده است.

آقای عباسی در بخش پایانی گفتگوی خود می‌گویند: «من اعتقاد دارم همین حرکت‌های کوچک و در حد توان، مانند این که از حالت مسابقه بیرون می‌آید یا گرایش هنری پیدا می‌کند (نکته‌ای که از دوسالانه‌ی نهم مطرح شد)، یا پروژه مطرح می‌شود، مفید و روبه جلوست. برگزاری مسابقه، جشنواره، دوسالانه یا نمایشگاه به تنهایی تحول ایجاد نمی‌کند. تحلیل و بررسی و نقد و بازتاب آن‌هاست که تاثیر می‌گذارد. چیزی که باید در کنار جشنواره‌ها و دوسالانه‌ها باشد. بی‌تعارف بگویم چنین کسانی که بتوانند تحلیل و نقد کنند، خیلی کم داریم. وقتی چنین اتفاقی نمی‌افتد، نباید انتظار معجزه داشته باشیم. دوسالانه شاید در درون خودش تغییراتی حاصل کند و فرآیند تکاملی داشته باشد، اما برای تاثیرگذاری یک‌سری اتفاقات دیگر باید بیفتد. من اعتقاد ندارم تاثیرگذاری یک اتفاق هنری فقط به یک علت وابسته است. مجموعه عواملی باعث آن تاثیرگذاری که شما می‌گویید خواهد شد. مثلا آموزش ما از نظر من مطلوب نیست. در آموزش گسیختگی داریم. از یک طرف در آموزش ساده‌ترین مباحث گیر داریم و از طرف دیگر معلم دیگری می‌آید و از آخرین نظریه‌های عکاسی می‌گوید در صورتی‌که غالبا بچه‌ها از همان مطالب اولیه و پایه‌ای محروم‌اند. مثالی برای شما بزنم. در دوسالانه‌ی قبل، جوانی بر اساس عملکرد شری لواین از روی عکس‌های انسل آدامز کپی کرده و برای دوسالانه فرستاده بود، بدون این‌که مفهوم «از آن خود سازی» را فهمیده باشد. این به دلیل همان آموزش‌های نسنجیده و نابه‌هنگام است. نمایشگاه‌ها بر اساس یک اصول یا جارچوب مشخص برگزار نمی‌شوند. مجله‌های هنری هم گرفتار هزینه‌شان هستند. حوزه‌های مختلف آموزش با هم «هماهنگ» نیستند. آموزش، نقد، برگزاری نمایشگاه‌ها همه جزایری هستند در کنار هم اما غیرمرتبط. پس هر کدام نیروی لازم برای تاثیرگذاری مطلوب را ندارند.»

دویست‌و‌هشتاد‌و‌پنجمین شماره‌ی تندیس روز 27 مهر 1393 به همراه 8 صفحه ویژه‌نامه نکوداشت نامی پتگر منتشر شد. تصویر روی جلد این شماره نیز به اثری از نامی پتگر اختصاص یافته است. ویژه‌نامه با یادداشت‌هایی از دل‌آرا قهرمان، بهنام کامرانی، شهرزاد پتگر، علی فرامرزی و سیما ظهیر همراه است.

سردبیر در سرمقاله‌ی این شماره به مسائل حراجی های اخیر و قیمت‌های ارائه شده برای هریک از این آثار می‌پردازد.

شش نمایشگاه برگزار شده در گالری‌های تهران در صفحه‌ی گالری‌گردی بازتاب کرده است.

فرید امین الاسلام به نمایش آثار فرزانه قدیانلو در گالری آرته پرداخته و مینا فشنگچی نمایشگاه مینا نوری در گالری اثر را مورد بررسی قرار داده است. نمایش آثار ساغر دئیری در گالری طراحان آزاد مورد توجه هدی امین قرار گرفته و فاطمه سلیمانی نمایش آثار مهرداد جعفری در گالری مهروا را نقد کرده است.

آثار کامران دیبا در گالری آران را جواد حسنجانی مورد نقد قرار داده و محسن ثقفی درباره‌ی آثار بابک گلکار در گالری آب انبار نوشته است.

علی گلستانه نیز در صفحه‌ی مجزای نقد به آثار نرگس سلیمان‌زاده در گالری الهه پرداخته است.

سحر حسین زاده ترجمه مقاله ای از اریک گیبسون را برای صفحه‌ی نقاشی در نظر گرفته است که در دو صفحه آثار جف کونز را مرور می‌کند.

علیرضا بهارلو در صفحه‌ی عکاسی «دیلن دوش» عکاس آفریقایی‌تبار را معرفی می‌کند. آفریقای جنوبی از جمله مناطقی که کمتر شاهد حضور هنرمندان جدی و پایدار بوده است اما در این میان این هنرمند مفهوم‌گرا سخنی تازه برای گفتن دارد.

نرگس فرشی، برای صفحه‌ی هنرمندانی که باید شناخت کتی گرانن را انتخاب کرد، کتی گرانن در 1969 در آرلینگتون ماساچوست به دنیا آمد. مدرک لیسانس را از دانشگاه پنسیلوانیا دریافت کرد و فوق‌لیسانس را از مدرسه‌ی هنری ییل گرفت. او اکنون به‌عنوان عکاس و فیلم‌ساز در سانفرانسیسکو کار و زندگی می‌کند.

ثنا ولدخانی مقاله‌ا‌ی از سارا رابرتز را ترجمه کرده که با عنوان «نگاهی دوباره به طراحی پاک‌شده‌ی دکونینگ» در صفحه‌ی طراحی به چاپ رسیده است. 

پرونده‌ی این شماره درباره‌ی انجمن‌های تجسمی در ایران است و نقش مهم آن‌ها در اوج و افول هنر. این پرونده با مقاله‌ای از سیدامیر سقراطی و گفت‌وگوهایی با حمید شانس، کیانوش غریب‌پور، محمدعلی بنی‌اسدی و مسعود زنده‌روح همراه شده. گفت‌وگو و تنظیم مصاحبه‌ها را مریم آموسا انجام داده است.

گزارش چهل و سومین نشست پژوهشی هنر با یاد استاد نامی پتگر در صفحه گزارش آمده است. این گزارش را مینا حامدی نوشته است.

آتلیه‌گردی این شماره حاصل گفتگوی مهرنوش علی‌مددی و رضوان صادق‌زاده است. رضوان صادق‌زاده هنرمند نقاشی است که در این زمینه جوایزی نیز کسب کرده است از جمله مدال نفر سوم مسابقه‌ی «سرزمین من» سال 2000 در لندن. 

دکتر هادی هزاوه‌ای در صفحه‌ی نگاه به مناسبت 90 سالگی محسن وزیری مقدم مقاله‌ای به نگارش درآورده است. «آیا می‌دانیم با سنت چه کنیم؟» موضوع مقاله‌ی سعید رفیعی منفرد در این شماره است. واقعه‌ی عاشورا از وقایع مؤثر بر روند شکل‌گیری هنر شیعی است که همواره مورد توجه هنرهای مردمی مانند نقاشی بوده است. مسعود ناصری سوینی نگاهی به اثری ماندگار از حسین قوللرآقاسی به نام قیام مختار دارد.

مهران دانایی و سجاد عمادی آخرین اخبار تجسمی جهان را در صفحه‌ی دنیاگردی مخابره کرده اند از جمله نمایشگاه رابرت گوبر در موزه‌ی هنر مدرن نیویورک آمریکا.

مهدی احمدیان شیجانی کتاب پرسش از هنر را برای این شماره معرفی کرده است. کتاب پرسش از هنر(the art question) به قلم نایجل واربرتون، فیلسوف انگلیسی و استاد دانشگاه آزاد انگلستان در 2003 منتشر شد و در ایران نیز توسط مرتضی عابدینی‌فرد ترجمه و توسط انتشارات ققنوس در سال 88 منتشر شد. ترجمه‌ی دیگر این اثر توسط مهتاب کلانتری ترجمه کرده و از طرف انتشارات نی منتشر شده بود.

در صفحه‌ی اخبار، خبرهای زیر منتشر شده است:

انجمن مجسمه‌سازان انتخابات برگزار می‌کند. پارک ملت خانه‌ی مجسمه‌ها می‌شود. رقابت 36 اثر ایرانی در هفدمین دوره‌ی کریستیز خاورمیانه. راه‌اندازی چندین حراج هنری در ایران.

عکس کاور: اسماعیل عباسی - منبع: +