اَشکال و کارکردهای کتاب عکس (بخش ۲)
یورگ ام گُلبِرگ آموزش ۱۳۹۳/۰۶/۲۳

اَشکال و کارکردهای کتاب عکس (بخش ۲)

در بخش اول از این سری، من دو شیوه نسبتا غیر معمول از ساخت یک کتاب عکس را شرح دادم، صحافی خنجری ژاپنی و آکاردئون. در این بخش، می‌خواهم بیشتر روی دو شیوه رایج‌تر تمرکز کنم.

ترجمه: صادق طاهری

از مبحث قبل و آنچه در درباره صحافی خنجری مطرح شد به خاطر دارید که کتاب را می‌توان با کپه‌کردن مجموعه ای از کاغذ و ثابت‌کردن همه آنها با یک ریسمان که از درون سوراخ کاغذها گذشته است، آماده کرد (در صحافی کامل، به جای ریسمان و سوراخ، یک قاب چسب بکار می‌رود). یک راه بسیار ساده‌تر برای تهیه یک کتاب، استفاده از توده کاغذ است. به جای ثابت‌کردن همه چیز در یک لبه، این توده در وسط تا می‌شود و کتاب با عبور نخ یا منگنه از وسط صفحات ایجاد می‌شود (در حقیقت، مجبور نیستید چیزی را ثابت کنید، مثل روزنامه): دوخت حایل.

بدون در نظر گرفتن صحافی، بین صحافی خنجری ژاپنی و دوخت حایل تفاوت وجود دارد: اگر یک تکه کاغذ دیگر را به این توده اضافه کنید، به ترتیب دو و چهار صفحه اضافی خواهید داشت. در مورد دوخت حایل، شما چهار صفحه خواهید داشت، چون این برگ کاغذ را نصف می کنید (لت دو ورقه). به نظر کار سختی نمی‌رسد. اما وقتی کتابی تولید می‌کنید که دوخت حایل دارد، تعداد کل صفحه شما چندین برگ چهار صفحه ای خواهد بود. انواع دیگر صحافی نیز وجود دارد که محدودیت‌های مشابهی در خصوص تعداد صفحات دارند.

 

یک نمونه عالی از کتاب با دوخت حایل، اثر دونابد وبر با نام Interrogations (به معنی بازجویی‌ها) است. کتاب مشخصا از توده‌کردن لت‌های دو وررقه‌ای روی یکدیگر ساخته شده است که از یک طرف کتاب بیرون زده‌اند. هرچند شما این امر را به سادگی متوجه نمی‌شوید، چون بیشتر کتاب‌هایی که دوخت حایل دارند از این تعداد زیاد لت‌های ورقه ای استفاده نمی‌کنند، و کتاب‌ها پس از صحافی آماده‌سازی و آراسته می شوند (لبه ها گیوتین می‌شوند تا صاف به نظر برسند).

نکته دیگری که باید درباره یک کتاب با دوخت حایل خاطر نشان کرد این است که عطف ندارد. فقط یک خط باریک است که از وسط عبور می‌کند که یا سوراخ ها یا در این مورد ریسمان بکار رفته را نشان می دهد. کتاب بازجویی ها این مشکل را با قرار دادن کتاب در یک روکش مقوایی حل می‌کند. یکی از لبه‌های این پوشش به عنوان عطف عمل می‌کند. بعلاوه، این روکش همچنین، حداقل تا حدودی، از لبه های کتاب محافظت می کند.

 

در کل، بازجویی‌ها یک کتاب زبر است (لطفا بخش ۱ را به یاد بیاورید که من گفتم این اظهارنظرها صرفا مشاهدات من است و ارتباطی با نقد کتاب ندارند). مقوای بکار رفته برای روکش بسیار ساده است و خیلی بادوام نیست. توده کاغذ جلد کتاب، بافت مانند و زبر است. الگوی جلد منعکس‌کننده برخی از پس‌زمینه ها در عکس‌های واقعی بازجویی کار شده در داخل کتاب است، عکس‌هایی که بسیاری از آنها نشان‌دهنده خشونت روان‌شناختی زیادی هستند. شاید اگر شما هم بودید، دوست نداشتید که یک کتاب با ارزش مثل این را با موادی بسازید که چندان زبر و خشن نیست. بنابراین فرم کتاب، به موادی که از آن ساخته شده، شخصیت می‌دهد. در عین حال، همین حالت نسبتا غیر معمول آن، موجب می‌شود در میان کتاب‌های دیگر به چشم بیاید.

 

نمونه دوم درباره استفاده از صفحات تا شده در میان کتاب است (که قبلا هم در بخش ۱ به آن پرداختم). بهترین راه برای صحبت از صفحات تا شده این است که کتابی را انتخاب کنیم که بیشترین صفحه تا شده را دارد، و منظورم از بیشترین دقیقا همین "بیشترین" است. این کتاب کیکوجی کاوادا با نام نقشه است (چاپ مجدد انتشارات نازرالی سال 2005 که متاسفانه تمام آن به فروش رفته است).

 

 

تقریبا هر یک از صفحات کتاب The Map صفحات تا شده دارد (فکر کنم می شود کتابی ساخت که هر ورق آن یک صفحه تا شده داشته باشد، البته تا به حال همچین کتابی ندیده ام). اگر شما چنین صفحه ای را باز کنید، عکسی می بینید که از وسط دو نصف شده و دو سمت بسته از یک صفحه تا شده را نشان می دهد (تصاویر را ببینید). هر دو سمت را باز کنید و باز هم می‌بینید که تاشدگی وجود دارد، یک عکس بسیار عریض را نشان می دهد (که معمولا از بیش از یک بخش تشکیل شده است). 23 صفحه تاشده وجود دارد.

می توان تصور کرد که باز کردن ۲۳ صفحه تا شده شاید کار سختی باشد. اما اینطور نیست. در واقع، تماشای کل کتاب به یک تجربه تفکری تبدیل می‌شود، چرا که تصاویر جدید آشکار شده و مجددا پنهان می‌شوند. بعبارت دیگر، مشارکت بیننده بخشی از کل تجربه این کتاب است. این یک شیوه بسیار جسورانه برای ساخت یک کتاب عکس است. اگر شما بیننده خود را در جایی از کتاب گم کنید، اگر بیننده احساس کند که جنبه فیزیکی دیدن کتاب بسیار طاقت‌فرساست، آن کتاب حتما شکست می‌خورد.

اما The Mapهرگز ناموفق‌ نخواهد بود. هر سال، من این کتاب را به عنوان بخشی از کلاس تاریخ کتاب عکاسی، به دانشجویان MFA می‌دهم؛ هر سال هنگامی که دانشجویان این کتاب را باز می‌کنند سکوت عجیبی کلاس را در بر می‌گیرد. شگفت‌آور است. فکر نکنم هیچ کتاب دیگری که من در طی این سالها نشان داده‌ام حتی کمی نزدیک به The Map محبوبیت پیدا کرده باشد (یک کتاب دیگر مورد علاقه دانشجویان: شهر برهنه ویگی).

 

 

بر حسب ساخت، چندین مورد جزئی جالب وجود دارد که باید خاطر نشان کرد (تصویر بالا را برای توضیح بیشتر ببینید). برای آغاز، این کتاب به شیوه ای ساخته شده است که صفحات تا شده به سادگی باز می شوند و کتاب صاف می ماند. هیچکس دلش نمی خواهد که وقتی صفحات تا شده را باز می کند، کتاب شکم پیدا کند، چون به طور خاص، بهترین راه برای دیدن کتاب قرار دادن آن روی میز است. بال ها اندکی کوتاهتر از صفحات اصلی‌اند، که هنگام تا کردن مجدد آنها از بروز مشکل جلوگیری می‌کنند. این نیز یک نکته جزئی بسیار مهم است - اگر شما تا به حال کتابی را داشته‌اید که بال صفحه تا شده خیلی بلند بوده، می دانید منظور من چیست.

بنابراین کتاب به شیوه ای ساخته می‌شود که هیچکدام از مشکلات احتمالی که ممکن است ناشی از فرمت باشند، با فرایند دیدن کتاب تداخل ایجاد نکند. باز کردن ۲۳ صفحه تا شده هرگز دشوار یا خسته‌کننده نیست؛ بلکه این امکان فراهم می‌شود که محتوای کتاب در برابر دیدگان بیننده آشکار شده و او را جذب کند.

شاید دیگر کتابی پیدا نکنید که به اندازه The Map صفحه تا شده داشته باشد و شما را جذب خود کند. هر کتاب عکس برای انجام هدفش، راه‌ حل‌های مخصوص به خودش را دارد. شاید به همین خاطر باشد که بر برخی موارد شما قطعا به یک کتاب با تعداد زیادی صفحات تا شده نیاز خواهید داشت. شاید هم به یک کتاب آکاردئونی نیاز داشته باشید، یا کتابی که روی کاغذ کاهی و بدون هیچ صحافی چاپ شده باشد (مثل یک روزنامه). چنانچه در بخش ۱ خاطر نشان کردم، همیشه نکته اصلی در ایجاد یک کتاب عکس این است که  فرم صحیح را پیدا کنید، فرمی که از کارکرد آن کتاب نشات می گیرد، که به نوبه خود، ارتباط بسیار نزدیکی با تجربه‌ای دارد که می‌خواهید با بیننده به اشتراک بگذارید.

هرچند می خواهم این را بگویم که بسیار حائز اهمیت است: هرگز و هرگز چیزی را به کتاب اضافه نکنید صرفا به خاطر اینکه "باحال" است. همیشه این موضوع را می بینم. اگر هر کدام از عناصری که کتاب شما لازم دارد "باحال" به‌ نظر می‌رسد، خوب شانس با شما یار است. اما اگر اینطور نیست، جلوی وسوسه‌تان را بگیرید و هیچ چیزی غیر ضروری را به کتاب اضافه نکنید.

هنگام ایجاد یک کتاب عکس، دیدن کتاب‌های عکس دیگر ممکن است کمک خوبی باشد. کتاب‌ها می توانند الگویی برای دیگر کتاب‌ها باشند. در همین زمان، با توجه به اینکه کتاب های عکس (به طور ایده آل) صرفا الگو نیستند، بلکه کتاب‌هایی دارای هویت کامل هستند، بسیار مهم است که سعی کنیم درک کنیم چه تصمیمات احتمالی در فرایند ایجاد آنها اتخاذ شده است. مهندسی معکوس ایجاد کتاب عکس یک راه عالی برای درک آنها است: هدف این کار چیست؟ چطور عمل می کند؟ چطور ساخته می شود؟ این فرم چطور از کارکرد پشتیبانی می کند؟ و اینکه چه مشکلی در اینجا وجود دارد (اگر واقعا مشکلی باشد)؟

در حالیکه هر کتاب عکس مستلزم راه حل مخصوص به خود است، بسیاری از مسائل دیگر هستند که به انتخاب‌های شخصی بستگی دارند. غیر ممکن است کتابی ساخته شود که همه را خوشحال کند. همیشه لازم است سازش‌هایی انجام شود، و احتمالا مجبور می‌شوید بعضی چیزهایی را که واقعا می‌خواستید و نیاز داشتید (به هر دلیلی) کنار بگذارید. اما تهیه کتاب عکس، همانند خود عکاسی، با دیدن، در این مورد دیدن کتاب های عکس دیگران، آغاز می‌شود.

اوه! نکته آخر اینکه یک لطف در حق خودتان بکنید، و هرگز و ابدا سعی نکنید که کتاب عکس خود را در رایانه‌تان با استفاده از InDesign یا هر ابزار دیگری که دوست دارید بسازید. با ماکت های فیزیکی کار کنید. مهم نیست چقدر خوب یا عالی ساخته می‌شوند. قطعا خواهید دید که یک صفحه تا شده به راحتی با ماکت ساخته شده جواب می‌دهد؛ حالا همین کار را روی رایانه انجام دهید، احتمالا به شکست می‌انجامد. باید همه چیز را ابتدا روی کاغذ طراحی کنید و سپس به سراغ رایانه بروید - برعکس انجام دادن آن تقریبا همیشه منجر به شکست می شود.

   

منبع: +

مطلب مرتبط:

اَشکال و کارکردهای کتاب عکس (بخش ۱)

باز هم ممنون
سايت خوب ترجمه خوب موضوع خوب
اميدوارم اشتياق صادق طاهرى عزيز به ترجمه و جستجو در فضاهاى مورد علاقه اش بيش از پيش و روز افزون شود

عکسخانه:
ما هم از توجه شما ممنونیم.

هومن