نمایشگاه عکاسی معاصر ایران در سامرست هاوس لندن
ترجمه: نرگس صالح‌نژاد
این نمایشگاه، که از سوی مشاور هنری کندل استار (candlestar) با همکاری سامرست هاوس برگزار شد، تلاش برای حرکتی فراتر از کلیشه با اجتناب از نمایشهای کلیشه‌ای از کشورهای خاورمیانه است.
فریبا فرشاد، مدیر کندل استار و سرپرست این نمایشگاه، توضیح می دهد که هدف او «ارائه کاری با وسیع‌ترین چشم‌انداز ممکن» بود. او همچنین گفت« قسمتی از این پروسه را به صورت غیرمستقیم تاریخ عمومی و شخصی تشکیل می‌دهد.»
فرشاد می‌گوید« من می‌خواستم داستانی از ایران معاصر را از طریق دریچه لنز هنرمندانی که به «نسل سوخته» - نسلی که هرگز واقعیتی غیر از ایران بعد از انقلاب را نشناخت- تعلق دارند، بازگو کنم. انتخاب آنها از سویی براساس کارشان و از سوی دیگر درگیری احساسی، ادبی ( در خانه یا کشور خودشان) یا روانی بوده است.» بسیاری از آثار در مورد ناامیدی و تنهایی یا عواقب اجتماعی، فردی و سیاسی جنگ با ما سخن می‌گویند. این نمایش همچنین نگاهی اجمالی از رهایی – دنیای رویایی که برخی از هنرمندان از واقعیت‌های معاصرشان می‌سازند- را ارائه می‌دهد.»
از ۳۵ تصویر نمایش داده شده، که اغلب آنها خارج از ایران دیده نشده‌اند، برخی دیدگاه استنادی داشتند در حالی که بیشتر آنها از پایه ادراکی برخوردار بودند. دوگانگی‌هایی مانند واقعیت در مقابل داستان و عمومی در مقابل خصوصی نفوذ بسیاری در تصاویر دارد. برای مثال علی نادجیان و رامیار منوچهرزاده(علی و رامیار) دو هنرمندی که با یکدیگر اثر هنری تولید می‌کنند خانه را به عنوان فضایی امن و خصوصی مورد بررسی قرار دادند اما در همان زمان به جهان نامطلوب خارج نیز اشاره دارند. این دو هنرمند تصاویری از مجموعه خود به نام « ما در یک جامعه متناقض زندگی می‌کنیم» را در این نمایشگاه ارائه کرده‌اند.
در نقطه مقابل، موضوع آخرین مجموعه گوهر دشتی به نام « ایران، بدون عنوان»، بیابان است. صحنه‌هایی که نشان‌دهنده افرادی است که برای فعالیتهای گوناگونی نامزد شده‌اند- در یکی، گروهی مرد برای دیدن جنگ خروسها جمع شده‌اند، در دیگری، افراد وسیله به دستی که در یک ردیف منتظرند، دیگری گروهی را نشان می‌دهد که اطراف سوراخی ایستاده‌اند و اسلحه‌هایشان را در هوا نگه داشته‌اند. پنج تا از این تصاویر نمایش داده شده بازسازی حوادث واقعی در زمینه بیابان غبارآلود است و انجام آن، گام گذاشتن در راهی بین عکاسی صحنه‌ای و مستند است که، دیدگاه جدیدی در جامعه ایران معاصر ارائه می‌کند.
فرشاد می‌گوید:« در مجموع، این اجرا صحبت از زندگی دوگانه نسل سوخته می‌کند که از یک سو فرهنگ واقعی ایران معاصر در آن وجود دارد و از سوی دیگر زندگی سایه‌هایی را نشان می‌دهد که هنرمندان با راهکارهای زیرکانه برای عدم تطبیق آن را پرورش می‌دهند.»
نسل سوخته در سامرست هاوس، لندن، تا اول جون، ورود آزاد.
عکس کاور: بدون عنوان، ۲۰۱۳، تهران، ایران، گوهر دشتی