یک گام به پس: هنر دیدن
مجید سعیدی، عکاس متولد ایران استاد قصه‌گویی به روایت تصویر است که بازگشت روحیه انسانی در حین سختی‌ها را به تصویر می‌کشد. او ابتدا با گزارش‌های معرکه‌اش از درگیری‌ها در خاورمیانه مشهور شد. سعیدی وقتی برای اولین بار در ایران و افغانستان به خط مقدم رفت، تنها ۱۸ سال سن داشت. پس از آن بود که او ۸ بار در کشورش با عنوان «عکاس سال» انتخاب شد و بسیاری از جوایز بین‌المللی عکاسی را از آن خود کرد.
او از جمله معدود فوتوژورنالیست‌هایی بود که در کنار نیروهای افغانستانی قرار گرفت. تصاویر سوزناکی که او در افغانستان گرفت، در کتابی با عنوان «زندگی در جنگ Life in War» منتشر شد. (این کتاب برنده جایزه کتاب FotoEvidence در سال ۲۰۱۴ شد.)
در سال‌های اخیر سعیدی مهارتش را به سمت دیگری برده‌است، از منطقه‌های جنگی بیرون رفته و از زندگی روزمره مردمی عکاسی می‌کند که در شرایط بسیار سخت زندگی می‌کنند. او می‌گوید: «امروز من چیزهایی را ترجیح می‌دهم که درست خلاف آن چیزهایی هستند که در دوره جوانی ترجیح می‌دادم. می‌خواهم چیزهایی را در میان بگذارم که دیگران نمی‌بینند و شاید قدرش را نمی‌دانند.»
با یک کنکاش در صفحه فعال اینستاگرام سعیدی می‌توانید تصاویر زیبا و مهم او را از مردمانی ببینید که زندگی‌شان با وجود هرج و مرج اطراف ادامه دارد: پسری که در شمال شرقی افغانستان روی سقف کایتی را در هوا می‌پراند، یک گردشگر ایرانی که در کنار دریاچه ارومیه خود را با گل سیاه می‌پوشاند، یک بدن‌ساز افغان که در کابل در حال ورزش است.
مشخصا گوشی تلفن همراه روز به روز بیشتر به رسانه اصلی سعیدی تبدیل می‌شود. اما با وجود سهولت و سرعت عمل این ابزار جدید، سعیدی توصیه می‌کند که «کیفیت از کمیت مهم‌تر است.» برای مثال وقتی سعیدی به یک محل برای عکاسی می‌رسد، به گفته خودش بلافاصله دوربینش را بیرون نمی‌آورد. او می‌گوید: «اولین کاری که می‌کنم این نیست که شروع کنم برای مدتی عکس از اطراف بگیرم. من ممکن است یک ماه در کابل باشم و فقط یک عکس در طول تمام این مدت در خیابان بگیرم. بهترین عکس‌ها نصیب کسانی می‌شود که صبر داشته‌باشند. عکاسی خیابانی همانند نقاشی، مجسمه‌سازی و دیگر هنرهای زیباست. یک عکس خوب ناگهان پدید نمی‌آید. یک هنرمند یک ماشین ساده برای تولید عکس‌های خوب نیست.»
توضیح: بخش‌هایی از یادداشت اصلی در ترجمه به شکل خلاصه آمده است.
توضیح عکس یک: پسر ساندویچ‌فروش از پشت پنجره‌ی مغازه - مرکز بامیان - افغانستان
منبع: +