کشته‌شدن عکاس ۱۷ ساله سوری و سهل‌انگاری رویترز در به کارگیری این عکاس بومی
مرگ ملحم برکات که روز جمعه در درگیری میان شورشیان و وفاداران بشار اسد در اطراف بیمارستان کندی حلب اتفاق افتاد، انتقادهای بسیاری را متوجه رویترز کرده است.
کمیته حمایت از حقوق روزنامه‌نگاران طبق آماری که در سایت خود منتشر کرده، از سال ۱۹۹۲، شصت و یک روزنامه‌نگار در سوریه کشته شده‌اند، که مرگ تمامی این افراد طی سه سال اخیر بوده است. با این حال مرگ برکات از جهات دیگری بحث‌برانگیز است.
بسیاری از گزارشات حاکی از آن است که برکات در هنگام مرگ ۱۷ سال سن داشته است. هرچند رویترز این مساله را هنوز تایید نکرده است. این خبرگزاری در خبری که در خصوص کشته‌شدن برکات منتشر کرده، اشاره‌ای یه سن او نداشته که یا قصد سرپوش گذاشتن بر روی سن واقعی برکات را داشته است - چرا که سن او ۱۷ تا ۱۹ سال گزارش شده و حتی در صورتی که به هنگام کشته‌شدن ۱۹ ساله بوده باشد، به طور حتم او در شروع همکاری خود با رویترز زیر سن قانونی بوده است. - و یا اینکه از سن این عکاس که توانسه طی این مدت عکس‌های خوبی را برای این آژانس تولید کند، خبر نداشته است.
لوسیندا اسمیت، روزنامه‌نگاری که چندی پیش به سوریه رفته و برکات را می‌شناخته، در یادداشتی در وبلاگ خود نوشته برکات در مقطعی تصمیم داشته که به القاعده بپیوندد و پس از تلاش ناموفقی که برای ورود به این سازمان داشته شروع به عکاسی کرده و نهایتا رویترز از او دعوت به همکاری می‌کند: «در نهایت او به القاعده نپیوست. او به تقلید روزنامه‌نگارانی که آنها را همراهی می‌کرد به عکاسی مشغول شد. او اغلب از من می‌پرسید که آیا می‌تواند با من کار کند. اما من درخواست او را رد می‌کردم، چرا که نمی‌خواستم مسيولیت فردی ۱۷ ساله را که هیچ آموزشی در خصوص مناطق جنگی ندیده، بپذیرم. کمی بعد دیدم که برای رویترز کار می‌کند. امیدوارم که آنها مسئولیتی را که من نمی‌توانستم قبول کنم را قبول کرده باشند و امیدوارم که اگر هنگام مرگ مشغول عکاسی بوده با این امید که آن عکس‌ها را به آژانس بفروشد، آنها مسئولیت اتفاق رخ داده را بپذیرند.»
نکته قابل توجه دیگر اصرار رویترز به عکاس آزاد بودن برکات است در حالیکه این عکاس در صفحه شخصی فیس‌بوک، خود را تحت استخدام رویترز می‌داند.
عکاسان و خبرنگاران آزاد در این موارد با خطرهای بسیاری مواجه هستند بدون اینکه تمرینات درستی دیده باشند، بیمه باشند، تجهیزات کافی داشته باشند و یا از حمایت سازمانی برخوردار باشند.
به گفته استانیسلاو کروپار، -عکاس آزاد- که اوایل امسال برکات را دیده و با او در تماس بوده، وی تنها ۱۰۰ دلار برای آپلود روزانه ۱۰ عکس و یا بیشتر دریافت می‌کرده و همچنین در ازای هرعکس او که به عنوان عکس روز وبلاگ لنز نیویورک‌تایمز انتخاب می‌شد مبلغ ۵۰ تا ۱۰۰ دلار به عنوان پاداش می‌گرفته است.
کروپار همچنین گفته که ملحم کار خورد را با دوربین ارزانی آغاز کرده، اما به تدریج تجهیزات بهتر دست دومی را از رویترز دریافت کرده است. با این حال کروپار بر این باور است که ملحم تجهیزات ایمن را از آژانس دریافت نکرده است: «هیچ حمایت بالستیکی از ملحم ندیدم - هیچ جلیقه و یا کلاه ی ضد گلوله‌ای. او هیچ چیز نداشت. ملحم بسیار محتاط بود که زیاد درباره کار و قراردادش صحبت نکند. او اینطور تظاهر می‌کرد که ۱۹ سال سن دارد، اگر چه که مطمئن بودم که او باید جوان‌تر باشد.. ما این احساس را داشتیم که او نکات زیادی برای پنهان‌کردن دارد… »
به گفته کروپار، رویترز تنها خبرگزاری نیست که چنین جوانانی را برای کارکردنبه خدمت گرفته است :«مطمئنم که پسران جوان بسیار دیگری هستند که این روزها در سوریه کار می‌کنند.« او در انتها می‌نویسد:«ملحم تنها یکی از آنها بود»