«چیزها آن‌گونه که هستند»؛ سرجیو لارِین: والپارِیزو
(فوریه ۱۹۶۶)
سرجیو لارین شیلیایی برای اولین‌بار در دوران دانشجویی در دانشگاه برکلی سانفرانسیسکو هنگامیکه در رشته جنگل‌داری مشغول به تحصیل بود، دوربین به دست گرفت. پیش از گوشه‌نشینی در نزدیکی والپاریزو - جایی‌که شعر و فلسفه خواند و عکس‌هایی از گذشت و گذار مردم در این شهر بندری شیلی گرفت،- در اروپا کرد.
اگر چه او طی مدت کوتاهی به عنوان عکاس آزاد با مجله برزیلی اُ کروزیرو O Cruzeiro همکاری کرد، با این وجود هیچ رویکرد به اصطلاح حرفه‌ای از وی به چشم نمی‌خورد.
لارین گرفتن عکس‌هایش را موهبت می‌داند. موهبتی که زمانی ظاهر می‌شود که شخص آزاد است، همچون یک کودک در مواجهه با اولین واقعیت کشف‌کرده خود.
آثار او «رئالیسم جادویی» که در آثار نویسندگان هم‌عصر آمریکایی لاتین، گابریل گارسیا مارکز، ماریو وارگاس لیوسا و پابلو نرودا وجود دارد را به یاد می‌آورند. نرودا از دوستان نزدیک لارین و همراه او در پروژه والپاریزو بود. این پروژه اولین‌بار در مجله فرهنگی سوئیسی «دو» که گزارشات تصویری که با هر دو جنبه هنری و گزارشی را داشته باشند چاپ می‌کند، منتشر شد. عکس‌های او نمایان‌گر نگاه تماما اصیلی است که در آن رویا و تداعی معنا به همان اندازه اهمیت دارند که حقایق و واقعیت.
پیش از پایان دهه ۱۹۶۰ لارین عکاسی را رها کرد و برای بار دیگرخود را بازنشست کرد -این‌بار در کوه‌های شیلی- و خود را وقف مطالعه درباره فرهنگ شرقی و عرفان کرد.
* سرجیو لارین Sergio Larrain - والپاریزو Valparaiso - دو DU
* «چیزها آن‌گونه که هستند» - ورلدپرس‌فوتو
