بیانیه‌ی شورای سیاست‌گذاری جایزه‌ی عکس شید در پاسخ به «درخواست مالی» خانه هنرمندان ایران
عکاسان عزیزِ همراهِ «شید»
در پنج سال گذشته، جایزه عکس شید به‌عنوان جایزه‌ی مستقل عکاسی مستند اجتماعی ایران، همواره تلاش کرده است تا هویت خود را به‌عنوان یک رویداد هنری مستقل و غیردولتی حفظ کند. در این راه حمایت‌های جامعه عکاسی ایران و عکاسان سرشناس بین‌المللی و برخی از مدیران فرهنگی نیز کمک کرده است تا شید بتواند در جامعه‌ای که رویدادهای فرهنگی در آن جوانمرگ می‌شوند، به ششمین دوره خود برسد.
پنج دوره گذشته‌ی این جایزه به اذعان دوستداران و منتقدین جایزه، روند حرفه‌ای و مستقل خود را حفظ کرده و حضور عکاسان سرشناس داخلی و بین‌المللی در ترکیب هیئت‌داوران خود گواه این ادعاست. عکاسان شناخته‌شده‌ای چون Ed Kashi، Shahidul Alam، Patrick Witty، Stephanie Sinclair، کاوه کاظمی، کامران جبرئیلی، محسن شاندیز، منوچهر دقتی، محمود کلاری، محسن راستانی، آلفرد یعقوب زاده، مهران مهاجر، مهدی وثوق‌نیا، پیمان هوشمندزاده، علی آقاربیع، جلال شمس آذران، عباس کوثری، بهروز مهری، جهانگیر رزمی، نیوشا توکلیان، آرش خاموشی، حسین فاطمی و…
در 5 دوره اخیر جایزه، هیچ‌یک از اعضای هیئت‌داوران، مدرسین کارگاه‌های آموزشی، دبیران و اعضای شورای سیاست‌گذاری، هیچ دستمزدی بابت همکاری با این جایزه دریافت نکرده‌اند و به‌نوعی حقِ خود را به شید بخشیده‌اند تا این نهال نوپای عکاسی مستند ایران، جان بگیرد. در دوره‌های گذشته، خانه هنرمندان ایران نیز به شکل‌های مختلف میزبان جایزه عکس شید بوده است. آخرین دوره جایزه عکس شید با حمایت خانه هنرمندان در گالری ممیز و با برگزاری نمایشگاه آثار منتخب و برگزاری 17 کارگاه آموزشی، نشست و سخنرانی و بازدید گسترده علاقه‌مندان همراه بود.
همان‌طور که پیش از این نیز اعلام شد، قرار بود ششمین دوره جایزه عکس شید (جایزه مستقل عکاسی مستند اجتماعی ایران) از تاریخ 19 الی 25 بهمن‌ماه 1394 در گالری ممیز خانه هنرمندان ایران برپا باشد. اما پس از اعلام زمان برگزاری و معرفی هیئت‌داوران امسال، خانه‌ی هنرمندان ایران اعلام کرد که فضای نمایشگاهی تنها در صورتی در اختیار جایزه شید قرار می‌گیرد که مبلغ «هفت میلیون تومان» بابت اجاره گالری به مدت 7 روز، از سوی برگزارکننده پرداخت شود.
درخواست دبیر اجرایی جایزه عکس شید برای ملاقات با مدیرعامل خانه‌ی هنرمندان با پاسخ منفی دفتر ایشان روبرو شد و نامه‌ی سه صفحه‌ای شورای سیاست‌گذاری به ایشان نیز بدون پاسخ و با ارجاع ایشان به روابط عمومی مواجه شد. پس از ملاقات حضوری با مدیر روابط عمومی خانه هنرمندان، اعلام شد با توجه به اینکه جایزه شید مبلغ موردنظر خانه هنرمندان را واریز نکرده، زمان رزرو شده برای جایزه عکس شید در اختیار گروه دیگری قرار گرفته است.
این اتفاق در حالی افتاده است که به گفته‌ی مسئولین در دوره گذشته جایزه عکس شید روزانه قریب به 2000 نفر از نمایشگاه آثار منتخب بازدید به عمل آوردند و از سوی دیگر این جایزه فرصتی برای گردهمایی عکاسان مستند از سراسر ایران بود. انتظار می‌رفت این اهدافِ حرفه‌ای برای خانه هنرمندان اهمیت بیشتری داشته باشد تا مسائل مالی.
از همین رو، شورای سیاست‌گذاری جایزه عکس شید با عذرخواهی از جامعه عکاسی ایران اعلام می‌دارد فراخوان ششمین دوره بدون توجه به محل برگزاری نمایشگاه و کارگاه‌های آموزشی طی چند روز آتی منتشر خواهد شد.
شورای سیاست‌گذاری امیدوار است در این فاصله زمانی کوتاه بتواند فضای حرفه‌ای و مستقلی برای ارائه آثار منتخب ششمین دوره پیدا کند و در این راه از جامعه عکاسی ایران نیز درخواست می‌کند به سیاق سالهای گذشته در این امر یاری‌دهنده‌ی این رویداد مستقل باشند.
همچنین «جایزه شید» امیدوار است خانه هنرمندان ایران که به‌واسطه انجمن‌های عکاسی، هنرمندان و رویدادهای مستقل صاحب اعتبار شده است، بتواند «خانه‌ی هنرمندان» باقی بماند و مناسبات مالی، سببِ بیرون رانده شدن هنرمندان از خانه‌ی خود نشود.
با احترام
شورای سیاست‌گذاری جایزه عکس شید
پیمان هوشمندزاده، بهروز مهری، روشن نوروزی
جشنواره شید یکی از حرفه ای ترین جشنواره های سالهای اخیر است و واقعا سطح این جشنواره قابل قبول و حرکتی برای اعتلای عکاسی مستند کشورمون هست .
امین بحرانیباید از خانه مثلا هنرمندان ایران بابت حمایتشوت از این جشنواره که به نوعی می تونستت حمایت از عکاسا باشه نهایت تشکر را کرد !!!!!!
سلام
واس ماسیدگانهمۀ نکاتی که پیرامون قسمت مالی این مسئله ذکر شده به یک طرف، اما عدم پاسخگویی مدیر مربوطه برایم بسیار عجیب است. علت را یا در نامۀ شورای سیاست گذاری باید جست یا اینکه همان مدیر روابط عمومی مربوطه می بایست توضیح قابل قبول تر و البته دقیق تری ارائه می کرد که البته می دانیم بدون پیگیری من و شما (نمایندۀ شورای ...) خیال باطلی بیش نیست! این نکته را هم تاکید می کنم که عموماً طبقۀ مدیران به نحو احسن می دانند چگونه بدون ایجاد حواشی خطرناک برای سازمان خود، خواسته های (حتی نا معمول) خود را به مخاطب خود تحمیل کنند. از این روست که مایلم شید نامۀ مورد اشاره را نیز به عکسخانه ارسال کرده و در اختیار مخاطب خود قرار دهد.