چند توصیه از سیلویا للی (Silvia Lelli) برای عکاسان جوان؛ داشتن استعداد کافی نیست، انضباط هم لازم است
والریو باسن آموزش ۱۳۹۳/۰۳/۲۴

چند توصیه از سیلویا للی (Silvia Lelli) برای عکاسان جوان؛ داشتن استعداد کافی نیست، انضباط هم لازم است

آن‌چه می‌خوانید خلاصه‌ای از گفتگوی مجله‌ی اینترنتی لینکیستا (Linkiesta) که در ایتالیا منتشر می‌شود، با للی است. او در این مصاحبه به ترسیم شرایط فعلی نه چندان مثبت عکاسی در ایتالیا می‌پردازد. وی معتقد است آنچه را که عکاسان نباید فراموش کنند این است که باید تغییر و تحولات را بشناسند، بپذیرند و به آن عمل کنند. به‌خصوص افرادی‌که تازه به میدان می‌آیند باید بدانند که مسیر دشواری در پیش دارند. اما علاوه بر استعداد، عزم و همت فراوانی نیاز خواهد بود.

ترجمه: جمشید شاهپوری

سیلویا للّی، به مدت هفده سال، عکاس رسمی تئاتر اسکالای میلان – ایتالیا (Scala) بوده و اکنون مسئول تدارکات مـَستر عکاسی در آی.ای.دی (IED) – موسسۀ اروپایی دیزاین و طراحی – است.

آن‌چه می‌خوانید خلاصه‌ای از گفتگوی مجله‌ی اینترنتی لینکیستا (Linkiesta) که در ایتالیا منتشر می‌شود، با للی است. او در این مصاحبه به ترسیم شرایط فعلی نه چندان مثبت عکاسی در ایتالیا می‌پردازد. وی معتقد است آنچه را که عکاسان نباید فراموش کنند این است که باید تغییر و تحولات را بشناسند، بپذیرند و به آن عمل کنند. به‌خصوص افرادی‌که تازه به میدان می‌آیند باید بدانند که مسیر دشواری در پیش دارند. اما علاوه بر استعداد، عزم و همت فراوانی نیاز خواهد بود.

امروزه زندگی کردن از طریق عکاسی بسیار سخت شده است. کسی که می‌خواهد عکاس شود باید توانایی‌ها و شناخت‌های خود را در همه جوانب تربیت کند و گسترش دهد، باید کارفرما و کارگردان خود بشود.

بازار عکاسی در بحران به سر می‌برد. با سلطه‌ی دیجیتال، در دهه‌های اخیر، قیمت عکس بسیار پایین آمده و رقم‌های قبلی فروش عکس‌ها سقوط کرده‌اند. ماهنامه‌ها کم‌تر رپورتاژ می‌خرند و با اینکه در جامعه‌ی کنونی ما، اهمیت تصویر روز به روز بیشتر می‌شود، اما روزنامه‌ها فضای کمتری را به آن اختصاص می‌دهند.

فقط از راه عکاسی نمی‌توان زندگی کرد. عکاس امروزی کارگری حرفه‌ای و درعین حال کارفرماست. همچنین باید در ساخت ویدئو وارد باشد. ادیت عکس و فتوشاپ بداند. و راه اندازی سایت را بلد باشد.

مشتری امروز به‌دنبال کار تمام و کمال می‌گردد. باید به کار ِ گروهی بها داد. جوان‌هایی که هرکدام بر بخش‌هایی از کار تبحر دارند، باید به‌هم بپیوندند و به این شیوه همدیگر را تکمیل کنند.

کسی‌که پای در این میدان می‌گذارد باید بداند که عکاس هرگز ثروت‌مند نخواهد شد. بخش عمده‌ی درآمد صرف تجهیزات نوین می‌شود. عکاسی شغل نیست بلکه سبک زندگی است.

توصیه می‌کنم برای سامان دادن به ذهن و کار، یک دوره‌ی دانشگاهی حداقل سه ساله را بگذرانید. بهتر است رشته‌ای مرتبط به مارکتینگ باشد. توصیه‌ی دیگری که دارم این است که عکس باید به خوراک عکاس تبدیل شود: گالری‌گردی مداوم، تقویت روحیه انتقادی، بررسی و آموختن کارهای استادان بخاطر تحریک حس عکاسی.

برای یک تازه کار حداقل پنچ سال شاگردی‌کردن یک استاد الزامی است.

برای پیش‌برد یک پروژه، باید به آن اعتقاد راسخ داشت، زحمت و سختی‌هایش را پذیرفت زیرا کاریست که همت می‌خواهد.

دیر بیدار شدن دشمن عکاسی است و لازمه‌ی آن  احساس نیاز به عکاسی مداوم.

نباید در مقابل دشواری‌ها و یأس‌هایی که همیشه برسرراه خواهند بود، تسلیم شد.

با این‌که سنی از من گذشته است ولی هنوز نتوانسته‌ام تمام ایده‌هایم را به اجرا درآورم. مهم این است که ایده داشته باشی؛ برای همین باید کارهای دیگران را مطالعه کرد، شعر خواند، به‌ خود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ فشار آورد و غنی شد.

همه‌گیر شدن دستگاه‌هایی که عکس می‌گیرند مثل موبایل و غیره، برای همیشه سیر صعودی نخواهد داشت. به گفته‌ی یکی از مدیران کنون شاید تا پنج سال دیگر به یک حالت ایستا برسیم. اما تولیدات با کیفیت همیشه به‌ فروش می‌رسند. اکثر مشتریان به‌دنبال کیفیت هستند.

کاری را که با مهارت صورت می‌گیرد همیشه تحسین کرده‌ام. ادیت عکس بر روی فیلم عکاسی هم با استفاده از قلم مو و غیره، رواج داشت. امروزه با حضور فتوشاپ در اختیار همگان است، اما یک ادیت معتبر همچنان به تبهر نیاز دارد.

در انتها برای معرفی چند عکاس شایستۀ نوپا، در زمینۀ رپورتاژ از استفانو وینی (Stefano Vigni)، در هنرهای نمایشی از آندرآ مسّانا (Andrea Messana) و در فودفتوگرافی از سرنا سرّانی (Serena Serrani) نام می‌برد.

منبع: +