لوئیجی گیری: کداکروم (۲۰۱۳)
سال ۱۹۳۵ بود که کمپانی ایستمن کداک، کداکروم را به بازار معرفی کرد. فیلم دوربینی که به خاطر مجموعه رنگ فوق اشباع منحصر به فردش مشهور شد. سال ۱۹۷۸ لوئیجی گیری (Luigi Ghirri) عکاس ایتالیایی یک کتاب منتشر کرد که به نام فیلم کداکروم نامگذاری شدهبود. کتاب «کداکروم» گیری، یک کتاب جلد مقوایی نازک تقریبا با صد صفحه ضخامت است که خود عکاس آن را اولین بار با هزینه شخصی منتشر کرد. منتخبی از ۲۵ عکس چاپ شده از پروژهای که در حال حاضر در گالری متیو مارکس در حال نمایش است. این مجموعه برای اولین بار است که در آمریکا نمایش دادهمیشوند، و نمایش آنها با چاپ ویراست دوم کتاب کداکروم توسط انتشارات «مک بوکس Mack Books» همزمان شدهاست. این نمایشگاه ترتیب نمایش عکسها در کتاب را حفظ کردهاست، اما به شکلی مختصرتر.
سال ۱۹۶۸ عکس «طلوع زمین Earthrise» توسط ویلیام آندرس فضانورد آمریکایی ناسا در فضاپیمای آپولو ۸ اولین عکس گرفتهشده از کره زمین در فضا بود. لوئیجی گیری این عکس را به عنوان یک نقطه عطف در نمایش پیچیدگی آگاهی انسان میدانست. پس از آنکه تصاویری هم از اتم و هم از کره زمین منتشر شد، لوئیجی گیری برای رمزگشایی از هستی انسان در میانه این دو نهایت بزرگ و کوچک، احساس مسوولیت کرد. او میخواست توانایی نگرش واضحتر را از طریق واسطه عکاسی امکانپذیر کند. برای گیری جهان لابیرینتی تو در تو بود و خلق تصاویر ابزار «بیان هویت اصلی انسان، هویت اصلی چیزها، هویت اصلی زندگی از طریق تصاویر انسانها و تصاویر چیزهایی بود که در زندگی هستند.»
کتاب «کداکروم» بازتابی کامل از هستی ما نیست و البته تلاش هم نمیکند که چنین چیزی باشد. بلکه این کتاب مجموعهای است که توجه و شفافیت بیشتری را به دنیای پیچیده ما و انتخابهایی که باعث ایجاد آن شدهاند، عطا میکند. عکسها از اعوجاجی چون آینه، دیواره و بازتاب در کنار عمودهای مرکز عکس، مسطح کردن حجم، مقیاس متغیر و قیاس هندسی، استفاده کردهاند. گیری به وجوه مختلف واقعیت با عنوان هیروگلیف اشاره میکند، رسمالخطی که تلاش میکرد از طریق «جز جز کردن» محدودیتهای عکسها تلاش میکرد تا فهمپذیرتر باشد.
ایل روسه Ile Rousse (۱۹۷۶) یک تخته چوب رنگ شده را در نور خورشید نمایش میدهد که آبهای مدیترانهای را به دو نیم تقسیم کردهاست، در کنار قایقها، ابرهای کم ارتفاع و باریکهای از ماسههای کنار دریا. مرکزیت این تخته چوب کل عکس را مسطح کردهاست که میتواند دو نیمه ساحل را شبیه به پوستری روی دیوار کند یا اگر با نگاهی فوری دیدهشود، میتواند دو عکس جدا از هم دیدهشود. این اثر یادآور نقاشی جان بالدساری «خطا Wrong» (۱۹۶۷) است. این نقاشی شامل یک عکس از یک راهنمای عکاسی است که یک مرد را درست ایستاده جلوی یک درخت نخل نمایش میدهد، که انگار درخت مستقیما از گردن او روئیده است. سبک گستاخانه گیری شامل پذیرفتن ترکیببندیهایی است که در نگاه اول ممکن است آماتور یا تازهکارانه به نظر برسد. همه این استثناها نقش اصلی را در رسیدن به اهدافش از طریق موشکافی دقیق دارد.
بالدساری به عنوان یکی از پیشروان دهه ۱۹۸۰ با گرایشی تخصیصگرا و تالیف هنری محسوب میشود، گیری هم همزمان همین زمینهها را پیگیری میکرد. بخش اعظم نیمه دوم کتاب کداکروم به عکس در عکس اختصاص دادهشدهاست. بسیاری از این عکس در عکسها مربوط به تبلیغات و این تکرارها در فرهنگ رسانههای عمومی و تکثیرهای ماست. تاکتیکهای ترویجی که توسط هنرمندانی مانند باربارا کروگر، سیندی شرمن، ریچارد پرینس، لوئیس لاولر زیر سوال رفتهبود، پیشتر توسط لوئیجی گیری مورد توجه قرار گرفتهبودند. عکس او با عنوان انگلبرگ Engelberg (۱۹۷۲) یک بیلبورد کمپانی اسپرایت را نشان میدهد که در آن یک بطری از آبشاری بلند فرو میافتد. این بیلبورد زیر یک سلسله کوه واقعی با قلههای برفی قرار گرفتهاست، که درست طیفهایی شبیه به عکس بیلبورد دارد، کل بیلبورد و فضای پشت سرش توسط عکاس در یک تصویر مسطح شدهاند. از زیر بیلبورد یک سایت ساخت و ساز ساختمان پیداست که توسط این بیلبورد پنهان شدهاست و گروهی سه نفره از رهگذران که بیتوجه از جلوی بیلبورد میگذرند.
رنگ در غالب این عکسها زیر سایه سوژهها پنهان شدهاست. این امر حالتی کنایهآمیز به عنوان کتاب یعنی «کداکروم» میدهد که بیشتر یاد آور عکاسانی اشباع از رنگ مانند ویلیام اگلستون و ارنست هاس است. تصاویر گیری، نوعی مشاهدهگری هوشمندانه است، بدون زرق و برق آمریکایی عکاسی رنگی که در آن عصر رایج بود. عنوان کتاب با دانش موجودی از استفاده گسترده از فیلم از سوی چه آماتورها و چه حرفهایها و وسعت کاربریاش درگیر میشود. پشت کتاب نوشتهشدهاست: «کداکروم یک عنوان شامل دنیای عکاسی شده و دنیایی است که قرار است از آن عکاسی شود... » در عین حال این عنوان برای کتاب یک راهبرد بازاریابی هم هست که شهرت فیلم را همزمان با جاهطلبیهای دموکراتیک عکاس پیوند میزند.
ولادیمیر گینتوف سال ۲۰۱۲ از دانشکده هنر تیش دانشگاه نیویورک در رشته فلسفه و تاریخ هنر فارغالتحصیل شدهاست. او نویسنده وبسایت ASX است و به عنوان دستیار گالری در نیویورک فعالیت میکند.