«چیزها آنگونه که هستند»؛ یوجین اسمیت؛ پاپیولارفوتوگرافی - پیتزبورگ
(۱۹۵۹)
او یک ماموریت سه هفته‌ای را از سوی دبیر پیشین نشریه پیکچر پست (Picture Post) استفان لورانت (Stefan Lorant) پذیرفت تا برای یک کتاب به مناسبت جشن دویست سالگی پیتزبورگ را پذیرفت.
او اعتقاد داشت این موقعیتی است تا یک گزارش تصویری شاهکار پدید بیارود که هم خود و هم سبک مورد استفاده توانایی آن را دارند. سمفونی‌ای از عکس‌ها که (آنگونه که به برادرش گفته‌بود) می‌توانند از این به بعد بر روزنامه‌نگاری برای همیشه اثر خود را بگذارند.) او چهار سال بر روی این پروژه کار کرد، در فقر و در حالیکه زندگی‌اش از هم می‌پاشید. عاقبت او برای اولین بار موفق شد عکس‌ها را در ۳۸ صفحه در مجله پاپیولار فوتوگرافی در شماره سالانه ۱۹۵۹ با فرمت کوچک چاپ کند. مجله‌ای که سردبیرش به اسمیت اجازه داد تا بر ترکیب‌بندی صفحات عکس‌ها بر اساس خواست خودش نظارت کامل داشته‌باشد. از آن زمان تاکنون این روایت بیش از آنکه روایت پیتزبورگ باشد به روایت مبارزه اسمیت با هوس‌های درونی خودش تبدیل ده‌است.
همانگونه که اسمیت در تیتر گزارش آن را «قدم زدن در لابیرنت تو در تو» می‌خواند و از آن تلقی‌ای جز شکست کامل ندارد. این گزارش هم به عنوان یک تجربه حماسی و هم به عنوان افسانه‌ای اخلاف برای یک نسل از عکاسان خبری باقی مانده‌است. اسمیت بعدها نام خود را با تلاش و مشارکت در اختراع مجدد عکاسی خبری به عنوان یک عضو کمپین و با شکوه گزارش خودش با نام «میناماتا Minamata» در سال ۱۹۷۲ احیا کرد. (دسامبر ۱۹۵۹)
* ویلیام یوجین اسمیت (W EUGENE SMITH)؛ پیتزبورگ (PITTSBURGH) - پاپیولار فوتوگرافی (POPULAR PHOTOGRAPHY)
* «چیزها آنگونه که هستند» - ورلدپرس‌فوتو
* ترجمه: شهاب شهسواری