ژورف سیونکیش و مجموعه عکس‌های خانواده‌ی اوکراینی، برگزیده‌ی جایزه‌ی یوجین اسمیت

در ماه فوریه کشور اوکراین شاهد سرکوب خشونت‌آمیز حکومت بر علیه تظاهرات‌کنندگانی بود که در میدان مرکزی کی‌یف بر عملکرد حکومت اعتراض می‌کردند و در ادامه سقوط دولت ویکتور یانوکویچ را به دنبال داشت. در ماه مارس روسیه، کریمه را به تصرف خود در آورد و درگیری میان ارتش و جدایی‌طلبان طرفدار روسیه آغاز شد.

سیونکیش برگزیده‌ی جایزه‌ی یوجین اسمیت به تایم می‌گوید:«من در میان [درگیری‌ها] زندگی می‌کردم و به عکاسی از آن‌چه در خانه من در جریان بود مشغول بودم.  بیشتر به عکاسی‌کردن از اجتماع خودم شبیه بود و به هیچ‌وجه برایم یک داستان خارجی نبود. راستش آنهایی که برای دموکراسی جان خود را به خطر می‌انداختند همسایگان، دوستان و اعضای خانواده من بودند.»

سیونکیش که ۱۵ سال است به مستند کردن زندگی مردم در اوکراین، - اغلب افراد مبتلا به ایدز- مشغول است، درباره‌ی این مجموعه می‌گوید: «در جستجوی  پویاترین عکس‌ها از لحظاتی با حداکثر فعالیت نیستم. آن‌چه به دنبالش هستم لحظات آرام‌تری‌ست که بیان‌گر نکات دیگری‌ست. خانواده یکی از آن چیزهایی‌ست که بیشتر مردم می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند.»

گرچه سیونکیش در کنکتیکت شمالی بزگ شده، اما همیشه رابطه‌ای نزدیک را با اوکراین، کشوری که خانواده‌ی او در آنجا متولد شدند احساس می‌کرد. او یک سفر در نوجوانی به این کشور داشته و بعد از تحصیلات دبیرستانی هم به برای آموزش رقص فولک به آنجا بازگشت.

پس از اینکه به دلیل مصدومیت مجبور به توقف فعالیت خود در زمینه‌ی رقص شد، دوربین خود را برداشت و به گشت‌‌و‌گذار در کشور مشغول شد.  

او ۱۵ سال گذشته را به بهتر شدن نتیجه‌ی کار خود مشغول بوده و عکس‌هایی که بسیاری از آنها متمرکز بر زندگی خانوادگی بوده را ثبت کرده است.

در انقلاب اخیر اوکراین، بیشتر تمرکز سیونکیش بر مستندکردن زندگی خانواده‌ای مبتلا به اچ‌آی‌وی بوده است.

استوارت الکساندر یکی از اعضای هیات مدیره‌ی بنیاد اسمیت و از اعضای اصلی این دوره از بورسیه می‌گوید: «روایت ژورف سیونکش از ملتی در حال گذر، گاهی تند و حساس است از این بابت که چطور خانواده‌های اوکراینی که بیشتری تاثیر را در اثر جنگ و تروریسم متحمل شده‌اند حتی در رادار جامعه بین‌المللی قرار ندارند.

عکس‌های او به ما یادآور می‌شود که در نهایت شهروندان، اجتماعات، و خانواده‌ها هستند که بیشتر از بقیه آسیب می‌بینند و ما را وامی‌دارد که نگاهی به خود - به عنوان یکی از اعضای جامعه جهانی که این فرصت را می‌دهیم که این روند ادامه داشته باشد- داشته باشیم.»

 هیات داوران بورسیه یوجین اسمیت همچنین بورسیه‌ای ۵ هزار دلاری به مواسس سامان عکاس مگنوم و از همکاران تایم برای مجموعه  Discordia پرداخت کردند.

او این جایزه را برای پروژه‌ی چهارساله‌ای که درباره‌ی انقلاب‌های به اصطلاح بهار عربی و پیامدهای آن در تونس، مصر، لیبی، عراق، لبنان و سوریه تهیه کرده به دست آورده است.

بورسیه یوجین اسمیت به مدت ۳۵ سال است که به یاد عکاس انسان‌گرا یوجین اسمیت فعالیت می‌کند.  هر ساله این گرنت به حمایت و تشویق تولید مجموعه عکس‌های انسان‌گرایانه می‌پردازد. از جمله برگزیدگان پیشین می‌توان جیمز نکتوی، پائولو پلگرین، ژیل پرس و سباستیو سالگادو را نام برد.

عکس‌های بیشتر از مجموعه‌ی اوکراین  سیونکیش را در ادامه مشاهده کنید.

توضیح عکس کاور: ایرا شوهر خود ساشا را در آغوش گرفته است. ساشا و ایرا در اواخر دهه ۱۹۹۰ اچ‌آی‌وی مثبت شناخته شدند. اودسا - اوکراین

منبع: + +