گالری آرته

صبح سرد تابستان

صبح سرد زمستان - نمایشگاه نقاشی محیا گیو در گالری آرته


صبح سرد تابستان
صبح، آغاز زندگی.
آنگاه که چشم باز میکنی، لحظه ی دیدن نور، کدام حس در
تو جاری میگردد؟
سرد یا گرم؟ سفید یا سیاه؟ تلخ یا شیرین؟
آیا حسی را تجربه میکنی؟
نور را ببین...
بگذار در تو جریان یابد، عبور خواهی کرد.
مشاهده کن، خلق خواهی کرد.
رها شو، شناور خواهی گشت.
جاری که نباشی، دچار روزمرگی، عادت و تکرار خواهی
شد، سرگرم میشوی، در خلسه و بیخیالی روزگار میگذرانی
و زنده گی را زندگی نمیکنی!
محيا گيو

چراگاه

چراگاه | نمایشگاه انفرادی آثار شیوا نوران در گالری آرته

حیواناتی که پایشان هم به زمین نخواهد رسید. جفت بگیری، شیروغذا خوراندن به این حیوانات تا مرحله ی پروار کردن آنها در آغل هایی که به همین منظور طراحی شده، صورت می پذیرد.
"چگونه نیمی دیگر می میرند،سوزان جرج"

جهانى كه من می‌شناسم

جهانى كه من می‌شناسم | نمايشگاه انفرادى عكس | عليرضا الله بخشى

«به جوزجانان شدم... و پیوسته شراب خوردمی... شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفتی: «چند خواهی خوردن از این شراب که خِرَد از مردم زایل کند؟ اگر به هوش باشی. بهتر... چیزی باید طلبید که خِرَد و هوش را بیفزاید.» گفتم که: «من این از کجا آرم؟»
ناصرخسرو
به هر كجا رويم و به هرچه رسيم و هرآنچه كه ببينيم ،سرانجام انديشه مان تنها روي تصاويري قدم مي نهد كه حقيقي نيست وتنها خرد را زايل ميكنداما اين زوال را در خرد بنگريد كه چه جذاب است و دوست داشتني...
زوالي كه اي كاش هميشگي باشد وتا انتها بماندكه اين رؤياي نا تمام عكس را تمامي نيست تا هستيم و مي بينيم و ...
دكتر محمدرضاشريف زاده
مرداد٩٥

•

افتتاحیه: 29 مرداد

نمایشگاه تا 4شهریور ماه از ساعت 16-20 برپاست.

گالری روزهای شنبه تعطیل است.

شیرازجنوبی، پایین تر از پل همت،بلوار علی خانی،20متری گلستان،12متری دوم،پلاک3

88031652

وقتی که رفتی

وقتی که رفتی / نمایشگاه چیدمان و عکس حمیرا یاسری / گالری آرته


جمعه سی و یکم اردیبهشت نمایشگاه انفرادی عکس و چیدمان حمیرا یاسری با عنوان «وقتی که رفتی» در گالری آرته گشایش می‌یابد.
در توضیح این نمایشگاه آمده است:

«در اين سياره ى سرگردانى ، با خودم پچ پچ مى كنم ....

يك گل عاشق، چگونه نشان بدهد كه دلش تنگ شده، وقتى هيچ قاصدكى از تو به من خبر نداد؟ و بال هيچ پرنده اى مرا به تو نرساند؟ شايد نويسنده ى من و تو، يادش نبود كه حق من، دو فصل نيست؟ شايد هر گل ديگرى هم كه مانند تويى را اهلى كند، خودخواه بشود! خيلى و قت است كه رفته‌اى .... بى تو، من، تنهايى ام را در اين سياره، شخم مى‌زنم و به جاى تو يك مترسك فضايى به من خيره شده!»

گشایش: 31 اردیبهشت 1395

نمایشگاه تا 7 خرداد ماه از ساعت 16-20 برپاست.

گالری روزهای شنبه تعطیل است.

آدرس گالری آرته: شیرازجنوبی، پایین تر از پل همت،بلوار علی خانی، 20متری گلستان، 12متری دوم، پلاک 3

اوورپینتینگ

نمایشگاه گروهی «اوورپینتینگ» در گالری آرته
تخریب تصویر عکاسانه منجر به ساخت تصویری جدید از دریچه نقاشی می‌شود. در این گذر هدف استفاده از عکاسی برای نقاشی کردن نيست بلکه از نقاشی برای راه یافتن به دل عکس استفاده شده است.
جمعه هفدهم اردیبهشت نمایشگاه گروهی نقاشی «اوورپینتینگ» به کوشش به کوشش آتنا فریدونی و امین فخارزاده در گالری آرته گشایش می‌یابد.

حجت اعظم‌پور، محسن انجم شعاع، شادی سعیدی، مصطفی سلطانی، سارا صابری، شیرین عربی، امین فخارزاده، آتنا فریدونی، کژال فخری و حسین کرمی هنرمندان شرکت‌کننده در این نمایشگاه هستند.

در بیانیه‌ی این نمایشگاه به قلم آتنا فریدونی آمده است:

«در این نمایشگاه تخریب تصویر عکاسانه منجر به ساخت تصویری جدید از دریچه نقاشی می‌شود. در این گذر هدف استفاده از عکاسی برای نقاشی کردن نيست بلکه از نقاشی برای راه یافتن به دل عکس استفاده شده است.

در این پدیده که خود نوعی کیفیت مخرب و معاصر را نیز به همراه دارد، کارکرد توصیفی و بیانگر عکس دستخوش تغییر می شود و ما را با تصویر جدیدی به نام "اورپینتینگ" مواجه می‌سازد!»

افتتاحیه : 17 اردیبهشت 1395

نمایشگاه تا 26 اردیبهشت ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

گالری روزهای شنبه تعطیل است.

آدرس گالری آرته: شیرازجنوبی، پایین تر از پل همت،بلوار علی خانی،20متری گلستان،12متری دوم،پلاک3

استتیک

نمایشگاه انفرادی نقاشی " سعیده ثابت نژاد" با عنوان " استتیک " در گالری آرته
افتتاحیه زمان: 3 اردیبهشت
1395
نمایشگاه تا 9 اردیبهشت ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.
گالری روزهای شنبه تعطیل میباشد.
شیرازجنوبی، پایین تر از پل همت،بلوار علی خانی،20متری گلستان،12متری دوم،پلاک3
88031652



زن آغاز آفرینش است، زن، مادر، همسر و خواهر است. این ظاهر یک زن است ولی در لایه های درونی روح زن، از دلواپسی ها ،رنج ها و زخم هایش غافل می شویم. زن در طول تاریخ و جنگها همواره بخاطر جسمش قربانی است، قربانی جسمش. روح و دردها و دلتنگی هایش مغفول ماند. راستی دردهای یک زن چه رنگی است؟
زن بی صدا می سوزد و بی صدا در خود فریاد می زند. فریادهای دردآلود زن چه رنگی است؟
در فضای اکسپرسیو،باقلم زنی،با رنگها سعی شده هیجانات ودرونیات ومتلاشی شدن زن از درون چه دردنیای مدرن امروز چه در دنیای دیروز نشان داده شود.
آیا وظیفه هنر فقط نشان دادن زیبائیهای دنیاست؟
وظیفه هنر چیست آیا نشان دادن واقعیت نیست؟
واقعیت چیست؟

در میان

نمایشگاه انفرادی نقاشی پگاه صمیمی با عنوان «در میان» در گالری آرته


کیفیت بینابینیِ حالِ ما حاصل از حضور و همزمانی پدیده هاست . ما در حیطه سومی قرار داریم که: " نه اینست و نه آن ، هم اینست و هم آن. "
این بینابینی تعریف نمی پذیرد و مرز نمی شناسد ، سیال است و در عمق جاری می شود ، نه در سطح . لایه هایی دارد که در طول زمان بر هم نشسته و هویتشان در هم آمیخته است .
و این منم ، در میان قبل ها و بعد ها ، باید ها و نباید ها ، ارزش ها و ضد ارزش ها ، که بر من هجوم می آورند ، نقش می بندند و رنگ می بازند و در هر گذار ، بخشی از وجود من را با خود می برند و اثری بر جا می گذارند .
من بیگانه ای هستم در دیار خود و خودی در دیار بیگانه که هیچ چیز را قطعی نمی‌یابد جز زمان.

این همانی

جمعه هفتم اسفند، نمایشگاه گروهی عکس با عنوان «این همانی» در گالری آرته گشایش می‌یابد.
​هنرمندان حاضر در این نمایشگاه عبارتند از آتوسا آل بویه، مارال اقبالی، نگار تکبیری، هلیا جعفرزاده، گلبانو حقیقت، حسن زکی، سالیا شهریاری، آناهیتا صدری، پریسا کریم‌زاده، آذین لاری لواسانی و پارسا مهرداد. انتخاب عکس‌های حاضر در نمایشگاه و راهنمای هنرمندان شرکت‌کننده در این نمایشگاه با نازنین داوری و جمشید حاتم است.

در توضیح این نمایشگاه به قلم نازنین داوری آمده است: «تأويل در حوزه فهم علوم انسانی با آنچه اندیشه ي انسان امروزی تولید میکند مرتبط است. فهم از اجزاء و عناصر درونی جریان زندگی انسان هم عصر ما، مدامأ در چالش فهم موقعیت های اطرافمان میکشاندمان؛ سبب میشود کانون توجه بشویم،استعداد زندگی در دنیای جدید را بیابیم، نابریده از محیطمان به طبیعت و پدیدارهای آن از منظر بیرونی بنگريم و به ناخواسته به خود بگوییم؛ چه شاهکاری است این انسان...

من کی هستم؟ من مهمم؟ چگونه با جامعه ام ارتباط می یابم؟ یک شخص بودن به چه معناست؟

اینان همان بيشمار پرسش هایی هستند که ماها در تلاش برای پاسخ یافتنشان به وجود یک هویت یا همان بودن در طول زمان یک انسان رسیده ایم. بدنمان شیءاي فیزیکی است در فضا، دارای قد و وزن مشخص، دیده و لمس شونده، ساخته شده از اتم هایی که علم شیمی آنهارا میشناسد، حال آنکه ذهن مان امري غیر فیزیکی است که در فضا قرار نداشته و قابل تشخیص از طریق علم شیمی نیست. در تفکر ذهن و مغز یکی شده ي این همانی انگاری، در مقابل دوییتی انگاری مغز و ذهن، رویدادهای ذهنی همان رویدادهای مغزی می شوند و بدین سان انسان فاعل در مقام سوژه به دنبال مشغله همیشگی ذهنش یعنی خود آگاهی با محیطش نه که بیگانه بلکه همسان، یکسان و این همان می گردد.

در این همانی های ما، هستندگان از طریق هستنشان در یگانه راه تماس با جهان تصويري به زبان عكس مضمون کامل جهانشان برای انسانی که ذاتی جهانمند دارد را بر ملاکرده؛ در چارچوب مسیر پایدار تصویرشان، برای به دوش کشیدن بار جهان خود ساخته شان آشیانی استوار می کنند.

ورای تمام مصالح بکار رفته در آفرینش این ها، محتوا و ارزشی در آنها نهفته است که هویت و ماهیت شان را تشکیل می دهد. توجه به تمام ابعاد وجود آدمی، اهتمام به شناخت ناخود آگاه فردی، انسانی این همانی، بدون هیچ حد ومرزی ....»

افتتاحیه 7 اسفند 1394

نمایشگاه تا 14 اسفند هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

آدرس گالری آرته: ونک ، خیابان ملاصدرا ، شیخ بهایی جنوبی ، پایین تر از همت ، بلوار علیخانی ، 12 متری گلستان ، کوچه دوم ، شماره 3

تلفن :88031652

منطقه آزاد

جمعه سی بهمن، نمایشگاه گروهی ویدئو-آرت با عنوان «منطقه آزاد» در گالری آرته گشایش می‌یابد.
​کیوریتور این نمایشگاه حامد دهقان است و هنرمندان شرکت‌کننده در این نمایشگاه عبارتند از: مهرانه آتشی، آرش فایض، آناهیتا حکمت، گلاره خوش‌گذران، ساناز مزینانی و شیرین صباحی.

در توضیح این نمایشگاه آمده است:

«منطقه آزاد، یک مجموعه ویدیو است از آثار هنرمندان ساکنِ خارج از ایران که در جغرافیای متفاوت از هم زندگی و فعالیت می‌کنند. تجربیات زیستی این هنرمندان در شرایطی که مسایل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی متفاوتی را نسبت به پیشینه خود داشته‌اند، که حاصل بخشی از این تجربیات را با استفاده از مدیا ویدیو در آثار خود ارایه کرده‌اند، این مجموعه با انتخاب این هنرمندان از نقاط مختلف جهان و با تمرکز بر مدیا ویدیو به عنوان یک حافظه بصری در صددِ نمایش ویژگی‌هایی است که با مفهوم منطقه به عنوان یک گستره زیستی ارتباط دارند.»


افتتاحیه: جمعه 30 بهمن - ساعت 16 الی 21

نمایشگاه تا چهارشنبه 5 اسفند ادامه دارد.

ساعت بازدید در روزهای نمایش 16 الی 20

پاره های زمین

نمایشگاه محمد زرقی با عنوان «پاره های زمین» در گالری آرته

​در بیانیه این نمایشگاه آمده است:

«ما زاده طبیعتیم و این خود دلیلیست بر اهمیت و ارزش آن. با این حال چند قرنیست حرکتی را آغاز کرده ایم که بی تردید پایان آن پایان خود ما یعنی نسل بشر خواهد بود... ریشه های زندگی در طبیعت است...نابودی آن برابر خواهد بود با نابودی خودمان... همچون آنکه لوی استروس می گوید:

جهان بدون انسان آغاز شد و بدون شک بدون انسان پایان خواهد یافت.»

در این نمایشگاه ۲۵ اثر به نمایش در می‌آید.

محمد زرقی متولد 1369 سبزوار. پیش از ورود به دانشگاه، در هنرستان گرافیک خوانده است و در درسال 87 در رشته عکاسی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شد. در سال 91 بعد از اتمام مقطع کارشناسی، مجدداً در همان دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد، عکاسی را پی گرفت. او هم اکنون در دانشگاه هنر نیشابور، دانشگاه حکیم سبزواری و دانشگاه بقیه الله مشغول تدریس عکاسی است. او در کارنامهی خود چندین پژوهش در باب تاریخ عکاسی ایران، ترجمه مقاله، داوری مسابقات عکاسی و چندین ورک شاپ و سخنرانی درباب عکاسی معاصر را دارد. پاره های زمین سومین نمایشگاه انفرادی اوست که از سال 89 با دغدغه های زیست محیطی و با راهنمایی های مهران مهاجر آغاز شده و بعد از این نیز ادامه خواهد داشت.

افتتاحیه : 9 بهمن 1394

نمایشگاه تا 18 بهمن ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

آدرس گالری آرته: شیرازجنوبی، پایین تر از پل همت، بلوار علی خانی، 20متری گلستان، 12متری دوم، پلاک3

شماره تلفن: 88031652

آکواریوم

نمایشگاه انسیه اشگری با عنوان «آکواریوم» در گالری آرته
جمعه بیست و پنجم دی‌، نمایشگاه انفرادی عکس‌های انسیه لشگری با عنوان «آکواریوم» در گالری آرته گشایش می‌یابد.
در بیانیه‌ی این نمایشگاه آمده است:

«در تنهايى، در حضور ديگرى،هنگام سرخوشى،خشم و اندوه،چشمانى نظاره گرند.

مكانى كه دو واژه ى متضاد رادر كنار يكديگر مى‌نشاند -خصوصى/عمومى-

در مكانى خصوصى(ماشين شخصى) نشسته‌ايم و گويى نمايشى براى عموم اجرا مي‌كنيم.

فقط از كنار هم نمي‌گذريم نظاره‌گريم و قضاوت‌گر.»

انسیه لشگری متولد ۱۳۶۸ است و صاحب مدرک کارشناسی کارگردانی سینما دانشگاه سوره و کارشناسی ارشد عکاسی هنرهای زیبا دانشگاه تهران است. تا کنون در نمایشگاه گروهی عکس نگارخانه تهران/خانه هنرمندان سالن پاییز سال ۱۳۹۰ و نمایشگاه گروهی عکس «گروپاژ» گالری راه ابریشم ۱۳۹۱ شرکت داشته است.

افتتاحیه: ۲۵ دی ماه ۱۳۹۴

نمایشگاه تا ۱ بهمن ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

مکر عقل

نمایشگاه انفرادی عکس‌های آرزو عمیدی با عنوان مکر عقل در گالری آرته

​در توضیح این نمایشگاه به قلم آرزو عمیدی آمده است:

« آیا آن حادثه اجتناب ناپذیر واقعاً رخ خواهد داد؟

دیگری نباید همه چیز را بداند!

شاید آن حادثه اجتناب ناپذیر واقعاً رخ ندهد...

صدای درون همواره هیزمی بیشتر می طلبد بر آتش باغی که زندگی اش پژمرده و خاکستر باقی مانده درد و کابوسی است تکراری برجان دیگری...»

آرزو عمیدی متولد ۱۳۶۲، دارای مدرک لیسانس عکاسی از دانشکده هنر و معماری است. از جمله فعالیت‌های وی حضور در نمایشگاه گروهی عکس با عنوان ( دیوارهای شهر من )- گالری آرته - 1392، نمایشگاه انفرادی عکس با عنوان ( نسیان وجود)- گالری آرته - 1392، جشنواره هنری گلاویژ کردستان عراق- 1388، نمایشگاه گروهی عکس نگارخانه ابن سینا-1388، نمایشگاه انفرادی عکس موزه مان هنر نو-1387، یازدهمین دوسالانه عکس ایران ( موزه هنرهای معاصر )-1387، نمایشگاه گروهی عکس-ای تال ی ا- کارارا-1386، اولین جشنواره عکس نگاه ( کاخ موزه نیاوران-تالار آبی )-1385، دهمین دوسالانه عکس ایران ( موزه هنرهای معاصر )- 1385، نهمین دوسالانه عکس ایران ( موزه هنرهای معاصر )- 1383، نمایشگاه گروهی عکس گالری باران-1382، نمایشگاه گروهی عکس گالری هنر-1382، نمایشگاه گروهی عکس عکاسانه شهر-1382 و نمایشگاه گروهی عکس عکاسانه شهر-1381 است.

افتتاحیه 11 دی ماه 1394

نمایشگاه تا 20 دی ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

جنگ جنگ

نمایشگاه انفرادی " نجف شکری " با عنوان " جنگ جنگ" در گالری آرته

افتتاحیه 27 آذر ماه 1394

نمایشگاه تا 6 دی ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.


هنوز هم سرگرم کننده است و البته بیش از پیش سهل الوصول و راحت . اما همچنان مثال معجزه ی ساعت پرتاب شدنش به دنیای ما، به جادو می ماند و آدمی را حیران می کند . بله عکاسی معجزه است، بی هیچ استدلالی، به سادگی انجامش؛ حتی شکل انجام آن در ابتدا هیچ کم از کیمیاگری نداشت؛ حالا اما تکنولوژی طور دیگری شده است، طوری که به سختی بتوان تعبیر زیبا و شاعرانه ی سِر جان هرشلِ شیمیدان که می گفت: "عکاسی یعنی نوشتن با نور " را بدون لکنت بر زبان آورد.
من فکر می کنم فروپاشی نظام های فکری مبتنی بر مارکسیسم به عنوان ابر روایتِ توجه به اکثریتِ دیده نشده ی نوع آدمی و همچنین بر آمدن غول دیجیتال از سویی دیگر، دو اتفاق بزرگی هستند که همزمان هم مستند نگاری عکاسانه را دچار بی معنایی عذاب آوری کرده است و هم گنجینه ی عکس های گذشته را ارزشی هم سنگ با اشیای به جای مانده از دنیای باستان بخشیده است. عکاسی فارغ از فرایند، نوعی یافتن هم هست البته؛ از یافتن زاویه و ترکیبی تازه، تا نـَـفـسی، چیزی... تا خود نفس " یافتن " به تعبیری کل هنر" یافتن " است و " انتخاب کردن "...عکس همواره متعلق به گذشته است به تصدیق رولان بارت ، چیزی که احتمالا از مارسل پروست آموخته بود که در " در جستجوی زمان از دست رفته " برای مان نوشته است، هنگام نگاه کردن به عکسی از خودمان دو بار غمگین می شویم، یک بار زمانی که احساس می کنیم نسبت به زمان عکس پیرتر شده ایم و بار دیگر زمانی که متوجه می شویم خود آن عکس هم نسبت به بار پیش که نگاهش کرده ایم پیر و کهنه شده است. - باید قبول کرد که صفحات تلفن های همراه هم عمری دارند و خیلی زود پر از خش می شوند و نیمدار به نظر می رسند.
عکس ها، هرچه باشند، واجد ارزشی غیر قابل توصیف اند ؛ به هر حال آنها تنها چیزی هستند که از لحظه ی وقوع خود بر جا مانده و خودشان را به ما رسانیده اند. این نکته که بارت می گفت هیچ تصویر نقاشی شده ای از مادرم هرچه هم واضح و روشن باشد نمی تواند مجابم کند که مادرم حتما همانجا بوده است که در تصویر می بینم، اما یک عکس هرچه هم رنگ و رو رفته و خراب به سادگی وادارم می کند بپذیرم کسی که در عکس می بینم واقعا وجود داشته است و در آن لحظه ی خاص آنجا بوده است ... همه ی عکس ها سندی هستند از لحظه ای خاص!
عکس ها به ما می گویند آدمهای تصاویری که در این نمایشگاه می بینیم، زمانی واقعا وجود داشته و آنجا بوده اند، به دوربین خیره شده و ژست گرفته اند، بسیاری از آنها به اعتباری که من می گویم هرگز عکس های خودشان را ندیده و خیلی پیش تر از آنکه نگاتیو ها ی متاثر از نوری که از آنها انعکاس یافته است ظهور شوند با جهان ما خدا حافظی کرده و قسمت خاک شده اند با همان لبخند ها و بیم و امید هایی که عکس ها به ما می گویند. عکاسی از ابتدای به وجود آمدنش با همه تغییراتی که در فرآیند تولید آن ایجاد شده است اما همچنان حامل خصلتی غریب و سهمناک است، عکاسی امری دلتنگ کننده است و رعب آور. بی جهت نیست که سوزان سانتاگ - آن زن دقیق و استثنایی - خلاف فکر رایج که عکاسی را هنری واقعگرا می داند، آن را سورئال ترین هنر قلمداد می کند؛ نسبتی قریب با مرگ دارد و آفریده ای است به تمام معنا منتج از هیچ . باور کردنی نیست هنری این اندازه بی نیاز از استدلال فلسفی باشد برای باور پذیر بودن، برای مقبولیت عام یافتن. به ندرت اتفاق افتاده است که وقتی در برابر لنز دوربین قرار می گیریم، به طرز دقیقی متوجه باشیم که ممکن است این آخرین تصویر به جای مانده از ما باشد، حتی احتمالش را هم نمی دهیم! بسیاری از عکس های این مجموعه آخرین تصاویر جان هایی است که زمانی واقعا وجود داشته اند، راه می رفته اند ، نفس می کشیده اند و زندگی می کرده اند! حالا اما آنها بی جان شده و مرده اند و عکس هایشان کهنه وفرسوده شده است.

زنان بدون مردان

نمایشگاه عکس پرستو احدی با عنوان زنان بدون مردان در گالری آرته

​در توضیح این نمایشگاه آمده است:

پرستو احدی عکاسی را به عنوان ابزار شناخت و گوش سپردن به زنان و دختران آشنا به کار می‌گیرد. او بیننده را با احساسات سوژه‌هایش، ظاهر آنان، و بدن­هایشان درگیر می­کند، و روایت شخصی سوژه‌ها و اهمیت زمزمه‌ها و آواهای آنان را به تصویر می‌کشد. از این منظر، عکاسی پرستو احدی به رهیافت نن گلدین بسیار نزدیک است؛ رویکردی که در اواخر دهه­ ی ۷۰ و 80 میلادی توسط گلدین جان گرفت و با تعریف عکاسی به ­عنوان ابزار روایت اتوبیوگرافی و ثبت جدال‌های روزمره­ ی دوستان صمیمی عکاس (گلدین) که در حاشیه‌ی شهر زندگی می‌کردند، تبیین گردید. عکس­ های احدی عناصر مشترکی با آثار گلدین دارد. هر دو از نمای درونی، برای بازنمایی برش‌هایی از جامعه که پیش از این توسط گروه­ هایی از مخاطبین دیده و دریافته نشده بود، استفاده کرده‌اند. (فیتزپاتریک، 1392: ص 20)

پرستو احدی در مجموعه‌­ی پیش رو، گفتا­شنود­های جهان زنانه را در قاب‌هایی که عموماً از حضور مرد خالی هستند، به تصویر کشیده‌ است. زنان و دختران، خلوت خود را چگونه سر می‌کنند؟ زمزمه­‌ی زنان در تنهایی­ شان چه لحنی دارد؟ جدی، سودازده، عمیق، وهم­ آلود و آسیب پذیر یا بازیگوش، اطمینان­بخش، پرتکاپو و شادی ­آور؟

- فیتزپاتریک، آندریا. (1392). "از تصویر تا صدا: بازنمایی در هنر نیوشا توکلیان، شیرین نشاط و پرستو احدی"، ترجمه­ ی پرستو احدی. پیش­نویس مقاله­ ی تحقیقی.

افتتاحیه 29 آبان ماه 1394
نمایشگاه تا 8 آذر ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

معماری ایران ۸۳۰ نانومتر

نمایشگاه سروش کیایی با عنوان «معماری ایران ۸۳۰ نانومتر» در گالری آرته


در توضیح این نمایشگاه آمده است:

«عکاسی به روش مادون قرمز همواره به خاطر جنبه‌های علمی و پژوهشی مورد توجه بوده است، اما از زمانی که این روش در دسترس عموم علاقه‌مندان عکاسی قرار گرفت، بسیاری از آن برای بیان هنری استفاده کرده‌اند. در این مجموعه از این روش (عکاسی مادون قرمز) برای ثبت بسیاری از بناهای آشنای معماری ایرانی استفاده شده است. آنچه مرا به شوق می‌آورد دلایل گوناگون دارد که شاید مهم‌تر از همه تعلق خاطرم به میراث کهن و باشکوه سرزمین‌مان باشد. در این عکس‌ها که در طول سفرهای متعدد به نقاط مختلف ایران ثبت شده‌اند، کوشیده‌ام با ارائه‌ی تصویری متفاوت از مناظر و بناهایی که در خاطر بیننده بوده آشنایی‌زدایی شود. هدف فراموش‌کردن خاطرات نیست، بلکه تلنگری است برای آشنایی دوباره.»

سروش کیایی متولد ۱۳۵۴- تهران، کارشناسی رشته مرمت آثار تاریخی و فرهنگی و تزیینات وابسته به معماری- دانشگاه هنر(پردیس اصفهان) و کارشناس ارشد رشته عکاسی- دانشگاه هنر است. او سابقه تدریس دروس تخصصی عکاسی در دانشگاه‌های هنر، آزاد،علم و فرهنگ، سمنان،زابل و زاهدان را دارد.


افتتاحیه 8 آبان ماه 1394

نمایشگاه تا 17 آبان ماه هر روز از ساعت 16-20 برپاست.

چشم‌های خاموش

نمایشگاه چاپ دستی در گالری آرته
نمایشگاه گروهی با عنوان " چشم‌های خاموش "
گرد آورنده: آناهیتا عاصیان
هنرمندان:
احمدرضا اسحقی-آناهیتا عاصیان-یاسمین مردانی-محمد باباکوهی-سهراب نبی پور-هما خسروی-اشکان رضوانیان-مائده مصور زاده-پونه رجب دوست-سیاوش پورعباس- ثمره صادقی-مهتاب دهروان-مصطفی حسینی
افتتاحیه 24 مهر ماه 1394 ساعت: 16 – 21
نمایشگاه تا 4 آبان هر روز از ساعت 16-20 برپاست.
ونک ، خیابان ملاصدرا ، شیخ بهایی جنوبی ، پایین تر از همت ، بلوار علیخانی ، 12 متری گلستان ، کوچه دوم ، شماره 3
تلفن :88031652

او را به نام هایی بسیار می خواندند ، نام هایی که امروزه از یاد رفته اند و تنها به آینده ای که به حال بدل گشته است اشاره می کنند. نام هایی بسیار دور، همراه با دیگرانی نزدیک تر.
به روز ترین فن زمانه ، صنعتی نوظهور، پدیده ای نو در همه گیری روشن گری و بخشنده ای که پیش از دیگر هنر ها که خود از آنان نبود عموم مردم را در نظر می گرفت. همه در برابر چشمان او برابر بودند و او را ضدیت تکینگی و انحصارزدای اشرافیت می دانستند.
آن روی رخش اما موجودی بسیار بی رحم بود از جنس چوب و فلز. سخت و چموش، فرسایشگر آهسته ی زیست افسارکش روزافزونش ، انسان ها ، دیروز هنرورز ها و امروز هنرمند ها.
زمانی گذشت و او پیر می شد، رو به زوال می رفت و اشکال تازه ی فرزندانش راه را گشوده نمی کرد، همچون دارویی آرام بخش که درد مرگ را به تعویق انداخته بود. در عزای از دست دادنش بعدها، یادبودها برگزار می شد. آیین هایی که هر روزه قربانی می گرفت. آیینی که داوطلب را مجبور می کرد تا درتجربه ی نیاکان خویش طرحی بزند. طرحی نسنجیده، و محروم از مهر تایید خالق خویش. اثری تنها برای چاپ، به دور از اندیشه ی تکثیر ایده در نهایت امکان خویش.
نور امید اما در پیکره ی بر ساخته ی این امر فراموش ناشدنی نهفته بود. امکانی بی بدیل در بیان هنری و به کارگیری خصوصیات کارماده در خدمت ایده ای که خود ابزارش را برگزیده بود.
ایماژ ذهنی هنرمند و ایده ی خلاقه ی او بود که روح حیات را به این کالبد در لرزش مرگ، بازدمید.

زمانی بود و اکنون زمانی خواهد رسید.

چاپ به عنوان گونه ای از بیان در کنار دیگر اشکال آن آرام خواهد گرفت، و لازمه ی تداوم زندگی در عصر جدید را نه در ماهیت کهن خویش بلکه در بیانی منحصر به فرد بازخواهد یافت.
در این صورت خواهم گفت، چاپ شیاردهنده و پیکر تراش سطح کاغذ به مثابه ی ایجادگری دراعماق دو بعد، پیش بری هم سنگر نقاشی در نفوذ به سطح از نگاه مدرن و هدف از حیات امروزی اش عبوراز سطح روزمرگی چشم هاست. چشم هایی که نگاه کردن را از یاد برده اند.

سهراب نبی پور

هنر ضد داعش

پروژه " هنر ضد داعش " در گالری آرته
گروه هنری رای نیک - طراح و کیوریتور: آنیما احتیاط
لایه اول: پرفورمنس آرت
گرد آورنده: آنیما احتیاط
هنرمندان:
آنیما احتیاط – سینا کریمی - علیرضا امیرحاجبی- هوشیار انصاری فر – هومن داودی – نیلوفر دربندی – بهار علیزاده – هادی مشهدی – فاطیما طاهری – سینا کریمی- سمیرا نجفی نیاسر
افتتاحیه 10 مهر ماه 1394 ساعت: 19:00
نمایشگاه تا 19 مهر هر روز از ساعت 19:00 برپاست.


پروژه " هنر ضد داعش " در اردیبهشت سال نود و چهار به طراحی و پیشنهاد آنیما احتیاط توسط گروه هنری " رای نیک " با هدف آگاهی بخشی و ایجاد فضایی آفرینشگر در برابر فضای رعب آور کشتارهای گروهک تروریستی داعش شروع به فعالیت نمود. به این منظور در ابتدا بیانیه ای تدوین شد که در آن به ماهیت پیچیده داعش اذعان داشت و محورهای ذیل را برای خلق آثار هنری در نظر گرفت که عبارتند از : کشتارهای کارگردانی شده، رسانه و داعش، زنان و داعش، زبان_دشمنی داعش،انهدام و فروش آثار باستانی میان رودان.
این پروژه کاملا به صورت مستقل آغاز به فعالیت نموده و از منظر هنری، به گفته آنیما احتیاط، یک پروژه " مدولیشن آرت" است. هر رویداد، لایه ای از طرحی سیال است. که در تداوم زمان، پروژه را تاریخ مند می کند بنابراین" هنر ضد داعش " می تواند به صورت جهانی، با کیوریتورهای مختلف و در لایه های بی شمار تداوم داشته باشد.
این پروژه محدودیتی ندارد و تنها استفاده از عنوان " هنر ضد داعش " برای هنرمندان و نمایشگاه گردان ها الزامی است. گروه هنری رای نیک به منظور حفظ تاریخ رویدادها، تقویمی را پیشنهاد داده است که تمامی رخدادها با همکاری هنرمندان در آنجا ثبت می شوند.
اولین رویداد با نمایشگاه گردانی آنیما احتیاط از ده تا نوزده مهر در گالری آرته برگزار خواهد شد. در این رویدادها، هوشیار انصاری فر ( نویسنده- شاعر و مترجم)، مهدی نادری ( فیلمساز- کارگردان و تهیه کننده )، علیرضا امیرحاجبی ( لندآرتیست-مترجم و هنرمند مفهومی)، هومن داوودی (پرفورمر- کارگردان تئاتر) و دیگر فعالان عرصه هنر اجرا نظیر نیلوفر دربندی، سینا کریمی، سمیرا نجفی، هادی مشهدی، بهار علیزاده و فاطیما طاهری حضور دارند.
لایه دوم از بیست ام تا بیست و دوم به نمایشگاه گردانی " شوکا حسینی " برگزار خواهد شد. در این نمایشگاه که در گالری آرته برگزار می شود با محوریت " شعر – اجرا " شاعران و نویسندگانی نظیر بکتاش آبتین، حسین مکی زاده، فرشاد سنبل دل، شهریار خسروی، شاهین شیرزادی، محمد آزرم حضور خواهند داشت.
از لایه های دیگر " هنر ضد داعش "، پروژه لند آرتی است که کیوریتوری آن را " عاطفه خاص " بر عهده دارد.
در ضمن قرار است با همکاری یک مجله، ویژه نامه ای تحت عنوان " هنر ضد داعش " منتشر شود. و از طرفی با همکاری یک ناشر، بوک آرتی در این زمینه منتشر شود.
" هنر ضد داعش" با حمایت مهدی نادری، کارگردان " بدرود بغداد "، در مجامع بین المللی در حال طرح شدن است تا شاهد رویدادهای بزرگ جهانی در این زمینه باشیم.
تا اکنون هیچ اسپانسری این حرکت هنری را حمایت نکرده است و این در حالی است بقای حرفه ای چنین پروژه هایی در گرو حمایت های مالی سازمان های مستقل است.

.................................................................

بیانیه:
بيانية هنر ضد داعش
بسيار روزهاست که از داعش پديده¬های شگفت و ددمنشانه، هر بار به شيوه¬ای بديع سر می¬زند. از قتل و عام انسان¬های غيرنظامی و بی¬گناه، به بردگی گرفتن جنسی زنان و دختران و آزار کودکان تا انهدام و غارت وحشيانة آثار باستانی تمدن بين¬النهرين.
گروه¬های تروريستی بنيادگرا، پديده¬های نوظهوری نيستند اما داعش حامل چند ويژگی عمده قابل تامل است. اول آن که داعش به "شيوه¬های هنری" نشان دادن کشتارها کاملن آگاه است. ويديوهای منتشر شده از اين گروهک، نشان می¬دهد که آن¬ها با دقتی تمام، برای جنايت¬ها، "بافت¬های جذاب تصويری" ايجاد می¬کنند. ترکيب رنگ¬های نارنجی و سياه، فيگورهای قاتل و مقتول، مکان¬های قتل، زوايا و حرکت دوربين، تدوين، سرودهای انتخاب شده به روی تصاوير، و در واقع ، حرکت از "ويديوهای خبری" به " ويديوهايي با جنبه های هنری" نشان از هوشمندی کارگردانان "کشتار و هنر" دارد . اين هوشمندی در طراحی و گرافيک پرچم آن ها نيز قابل مشاهده است.
دوم آن که داعش، به خوبی از کارکرد رسانه آگاه است و از تمام امکانات رسانه های عمومی استفاده می کند تا بر ژرفای ترس بر مخاطبان خود بيافزايد.داعش با شعار "ماندگار و رو به پيشرفت"، و برند سازی از طريق ايجاد وحشت، در لايه هايي از ساز و کار خود مانند سازماني مدرن رفتار می کند.يکی ديگر از جلوه های اين رفتار، "ايجاد انگيزه" برای پيوستن افراد به داعش و "مديريت وحشت" و ايجاد تعادل بين اين هاست. مديريتی که نتيجه آن از طرفی مشارکت فعال زنان و مردان زيادی از اتباع اروپايي در پروژه داعش است و از طرف ديگر قتل عام بی پردة مردمانی بی گناه .
سومين ويژگی داعش، بی¬رحمی گستاخانه و وحشی¬گری جنون¬آلودشان نسبت به زنان و دختران است. زنان و دختران زيادی مورد تجاوز داعش قرار گرفته¬اند و در اين ميان فتوای مجهول¬الهويه جهادالنکاح، پشتوانه¬ای برای وقاحت¬های در جريان است.
چهارمين ويژگی داعش، تخريب و فروش آثار باستانی بين¬النهرين است. برکسی پوشيده نيست که تمدن ميان رودان، طيفی از تمدن¬های سومر و اکد و بابل و آشور و عيلام و ماد و کلدانی¬ها را در بر می¬گيرد. بسياری از فرهنگ¬ها از تمدن بين¬النهرين بارور شده¬اند و اکنون اين آثار ويران يا مورد تجارت قرار می¬گيرند. گسترة اين فاجعه غيرقابل تصور است. چگونه می¬توان خسارات وارد شده به موزة موصل و آثار باستانی ميان رودان را جبران کرد؟ ويران شدن بناها و زيگورات¬ها و معبدهای زيادی که بخشی از مهم¬ترين "تاريخ تجسمی" دنيا را شکل می¬دهند به راستی قابل اغماض نيست. به همة اين¬ها اضافه کنيد سوزاندن کتاب¬ها و اسناد تاريخی را ه که در واقع پروژه ای است برای "ديگر کُشی". پروژه ای که با نگاهی عميق تر در فضای" زبان- دشمنی" لايه بندی می شود.
پنجم و در آخر تفکرات آخرالزمانی ِ موهوم داعش باردار از نکته ای کليدی است که در نهايت می تواند منجر به "ديگر کشیِ ايرانی" شود. .در همين راستا چندی پيش نقشة موهونی از داعش منتشر شد که ايران را در تصرف داعشی¬ها نمايش می¬داد.
مواردی که در سطور فوق به عنوان ويژگی های داعش برشمرده شد، مختصری بود از آن چه در نگاه اول به دست می آيد. کنه واقعيت اما شايد حامل پيچيدگی ديگری باشد. پيچيدگی ای که برای واکاوی آن ضرورتی را ايجاد کند مبنی بر "هنر، ضد داعش".
ما نويسندگان و هنرمندان و روزنامه نگاران با امضاء اين بيانيه اعتراض خود را نسبت به گروهک تروريستی داعش و سکوت تأسف¬آور جامعه جهانی نسبت به اين کشتارها و ويرانگری¬ها اعلام می¬داريم و از هنرمندان و نويسندگان و روزنامه نگاران سراسر جهان، سازمان¬های بين¬المللی و مردم دنيا می¬خواهيم که در برابر اين همه قتل و غارت و انهدام ميراث بشری ساکت ننشينند و به کمپين "هنر ضد داعش#ARTagainestDAESH " بپيوندند.

رویکردهای موازی

نمایشگاه گروهی چاپ دستی با عنوان "رویکردهای موازی" در گالری آرته
گردآورنده: پگاه علاقبند
هنرمندان:
الهه مقدمی-زهرا حسینی-فاطمه سالمی-مسعود غفاری-لیلا شاه حسینی-تکتم بیگلو-رزیتا نصرتی

بودن در میان قاب

نمایشگاه عکس‌های شفق کلهر با عنوان «بودن در میان قاب» در گالری آرته /
​در توضیح نمایشگاه آمده است:

«می پندارم عکاسی روندی است برای ارتباط با آنچه نامش را هستی و زندگی می گذاریم. هر آنچه در آن هست در مقام یک انسان، زن و بعد یک مادر.

روزهای پس از بدنیا آمدن فرزندم کمتر فرصتی بود تا با دوربین بیرون از خانه عکاسی کنم اما در طی روزمرگی هایم که میان کار فرزند و زندگی تقسیم شده بود فرصتی یافتم تا در آینه نگاهی دیگر به خود و آنچه بر من می گذرد بیاندازم. آینه ام آینه ایست که هر زنی در خانه اش دارد.آینه ای برای اصلاح صورت و آرایش کردن، نمادیست زنانه و ابزاری برای خود آرایی در جهت خود نمایاندن ،اما روایت موجود به لحاظ نوع کارکرد از آینه رسانه ای ساخته تا حضور زن در خانه در برخورد با افراد داخل خانه را در حضورپنهان و آشکار به تصویر کشد .آینه وسیله ای بود تا انعکاس واقعیت هر آنچه احساس می کردم در میان مشغله هایم گم کرده بودم را بازیابم و گاه وسیله ای بود تا حضور من را در عکس ها بازتولید کرده وهمچون اشارتی خود را با آن بازیابی کنم.

مجموعه خودنگاری حاضر نشانی از پرسه های من میان اشیاء و اشخاصی است که دوست داشتن ها و مسوولیت های گوناگون زندگی ام میان آنها می گذرد. بخشی که هرچقدر تکنولوژی پیشرفت کند هم تغییر نمی یابد . در کنش و تعامل با دیگران ،دیگرانی که نقش تو در مقام یک انسان را درون قاب ترسیم می کنند،همسر بودن،مادر بودن.

در ابتدا ثبت تصاویر با تلفن همراه آغاز شد. اتفاقی که از سر گذران زمان و زندگی بود اما در ادامه مجموعه ای شکل گرفت از یک زندگی، برش هایی واقعی از حادثه روزمرگی هایم.

حضور فیزیکی عکاس به عنوان بخشی ازعناصر کادربندی در ثبت تصاویر همیشه بخشی از جهان ذهنی و بصری است پشت ویزور دوربین که دیده نمی شود.اما این مجموعه فرصتی به من داد تا در میان قاب عکس های زندگی ام حضوری همیشگی را به تصویر بکشم.شاید در لحظه هایی این گونه به نظر آید که از روند روزمرگی کنار گذاشته شده ام اما به واقع تمامی عناصر تصویر در قاب های ارایه شده روایتی از یک محور ثابت دارند و آن آیینه ای است که بدون هیچ تفاوتی بازنمایی از من است.

من در میانه قاب بودن را به تصویر کشیدم.روایتی ساده از زندگی.چنان ساده که گاه نمی بینیم شان اما هستند و ما درگیر آنهاییم و یا آنها درگیر ما.»

شفق کلهر متولد ۱۳۵۵ در تهران.دانش آموخته کارشناسی ارشد در رشته فلسفه و مدرس پیانواز سال ۱۳۷۴ تا کنون.از سال ۱۳۸۷ به طور مستمر فعالیت عکاسی خود را آغاز کرده و در مسابقات عکاسی گوناگونی تا به حال شرکت داشته و صاحب جایگاه شده که از آن جمله می‌توان کسب مقام در مسابقه زنان درون قاب و کافه ژی را برشمرد.


زمان: ۲۰ تا ۳۰ شهریور ۹۴ / ۱۶ تا ۲۰

سه قطره از اکسیر کاریدون

استیتمنت:

پس ساحره، پاتیل جادویی خود را به او سپرد تا نگهدار آن باشد. اما تالیسین سه قطره از اکسیر درون آن نوشید تا تمام آگاهی جهان از آن اش شد. کاریدون دانست، پس او را بلعید و دوباره زاد و در رود رها کرد.
- افسانه تالیسین : اسطوره سلت
رفتارشناسی اجتماعی بر پایه تئوری جرج هربرت مید جامعه شناس و نظریه پرداز پراگماتیست امریکایی، بدون آن که میراث ژنتیکی و تجربه های درونی فرد را نادیده گیرد، به کنش های اجتماعی و واکنش هایی که در فرد بر می انگیزند، بسته است. تا پیش از ارایه نظریه Social Self مید، روان شناسان و جامعه شناسان بر این باور بودند "خود" تنها از فاکتورهای بیولوژیک و وراثتی متاثر است. مید توسعه و شکل گیری "خود" را نه از لحظه تولد بلکه پس از تجربه های اجتماعی و فعالیت های درون جامعه می داند. بر مبنای این نظریه سه فعالیت سبب توسعه "خود" می شود:
1. زبان: سخن گفتن، سمبول ها، زبان بدن، کلمات و صداها
2. نقش: بیان حالت ها و نقش آفرینی های متفاوت در شرایط مختلف اجتماعی
3. بازی: مقایسه و پذیرفتن قواعد و قوانین بازی به عنوان دلایل پیروزی یا شکست
بر اساس این نظریه "خود" از من مفعولی و من فاعلی تشکیل شده است.
من مفعولی بازتاب دهنده آموخته ها و انتظارات اجتماعی ست. این بخش از "خود" افزون بر این که نیروهای سازشگری و نظارت اجتماعی را باز می نماید، از شکستن قوانین و زیر پا گذاشتن عرف جلوگیری می کند.
من فاعلی درکی ست که هر فرد از خود در هر لحظه از زمان دارد. این بخش "خود" به فرد اجازه می دهد فردیت و خلاقیت خود را با وجود محدودیت ها حفظ کند. من فاعلی، سوبژکتیو است و آگاهی دارد چه بخشی از خویشتن تحت تاثیر جامعه است و چه بخشی بر اساس تمایلات و باورهای شخصی.


امین شاهمرادی

توضیح نمایشگاه:

نمایشگاه گروهی "سه قطره از اکسیر کاریدوِن" که نگاهی به رابطه ی میان خود، جامعه و اسطوره انداخته است از 6 شهریور در گالری آرته برگزار می شود.
کیوریتور این نمایشگاه که در مدیوم های نقاشی، طراحی، چاپ، چیدمان، ویدیو و هنر صدا برگزار می شود، امین شاهمرادی ست.
در ششمین رویداد هنری گروه رای نیک آثار رضا طالب زاده، ندا نجفی، سعیده یونسی، مجید جلیلی، علیرضا شجاعیان، زیبا پاکزاد، سینا کریمی، سهیل سلطانی و سحر جمالی به نمایش در خواهد آمد.

از ایده تا ادراک اثر هنری

در توضیح این نشست آمده است:

«انتخاب رویکرد در فهم اثر هنری و رسیدن به تأویلی هر چند شخصی از آن، گام نخست در مواجهه‌ی روشمند با اثر هنری است. اثر هنری در جایگاه حقیقت افزوده ماده‌ی خامی برای شناخت و یافتن ادراک حسی را برای مخاطب فراهم می‌آورد. در این نشست کوشش می‌شود روند تشکیل ایده تا ادراک اثر هنری مورد واکاوی قرار گیرد. ضمن انجام این بررسی رابطه ی مثلث هنرمند، مخاطب و منتقد با مرکزیت اثر هنری و روابط متقابل موجود میان این چهار عنصر، همچنین نقش هر کدام از این عناصر در برساختن معنای اثر مورد گفتگو قرار خواهد گرفت.»

کیوان خلیل نژاد کارشناس ارشد پژوهش هنر، مدیر سایت ادبی هنری حضور و مسؤل صفحه نقد این سایت است. وی همچنین به عنوان منتقد مستقل با صفحه فرهنگی هنری مطبوعاتی همچون اعتماد، آرمان، ابتکار و اطلاعات همکاری می‌کند.

زمان: پنج‌شنبه پنجم شهریور / ساعت : ۵ تا ۸

شرکت برای عموم هنرمندان آزاد است.


تلفن :88031652

سی آه سیاه

نمایشگاه عکس لوا جمالی با عنوان سی آه سیاه

سی آه سیاه

نمایشگاه عکس لوا جمالی با عنوان سی آه سیاه

مرحله آیینه‌ای یا آن چه من نیستم

پنجمین نمایشگاه گروه رای نیک
"مرحله آیینه‌ای یا آن چه من نیستم"

آنیما احتیاط،نسترن محمدی،امین شاه مرادی،ندا نجفی،بابک ملک زاده،سمیرا نجفی،رضا طالب زاده

دومین سالانه ی پرفورمنس آرت” مکعبی به نام زمین”

در گریز از همیشگی های تصاویر متناوب پیش رو، گاهی به سراغ خالی های مکعب خیالمان میرویم و تازه تجربه آغاز میشود ...
جنس روزمرگیهایمان متفاوت از یکدیگر است و همین تنهاییهایمان را شبیه عقده های فرو خورده ی اجتماعی میکند . خواسته هایی که باید بود و دیگر نیست.
میخوانیم، مینویسیم، گوش میکنیم، دروغ میگوییم و خودمان فریب دروغهای شخصی خودمان را میخوریم. به دنبال همراه می گردیم و تا تصویری میسازیم از او در ذهنمان، آزارش میدهیم تا میگریزد و تازه باز تنهاییم.
به مکعب خیال ما خوش آمدید.
"محمدرضا شریفزاده"

رضا اسلامی، بعثت امامی، مینا تقیزاده، بهار توفیقی، شیرین خادمی، رلی شمص، سما صنیعی، شعله فیض بخش، رضا لاهوتی، نازنین محمدیان خونساری و هادی یوسفی.
پنجشنبه و جمعه 14 و 15 اسفند 93

تهران، واقعیت افزون شونده

نمایشگاه عکس سیاوش آزادی و سیاوش بحریه با عنوان تهران، واقعیت افزوده در گالری آرته

در این نمایشگاه تعداد 12 اثر متشکل از 4 لت و اندازۀ هر لت 25 در 25 سانتیمتر با تکنیک عکاسی دیجیتال به نمایش گذاشته می شود.
در قاب ابتدای این نمایشگاه آمده است: " تهران، واقعیتِ افزونشونده " فصل اول از مجموعه ای است با موضوع تجربه زیست شهری. ایده ی اولیه ی سازنده در " تهران، واقعیتِ افزونشونده " نمود تکنولوژی است. ترافیک بخش جدانشدنیِ تجربه ی هرروزه ی یک تهرانی، در هر لحظه دامنه ی خود را بر بزرگراه های بیشتری می گستراند، بزرگراه های تنیده بر تن تپه ها.



کارناوالترافیک، هر روز با حضور شرکت کنندگانش حیات دوباره می یابد. کلانشهر تهران حیران از چند صدایِ خیل عظیم موتورهای پرتکاپویش، فردیت تغییر یابنده ی شهروندانش را تجربه می کند.

انعکاس برخاسته از این چند صدای در حرکت خود، روند تکامل- یابندهای را طی می کند. تکاملی که اشکال هندسیای را می آفریند.

با نگاهی گذرا تفاوت آشکار میان انواع خودروها را دریافت می- کنیم. این تنوع از لحاظ تعداد نیز کاملا عیان است. تنوعی که ما را دوباره به چند صدای می رساند.
به تصویر کشیدن این چند صدای از طریق مدیومی مانند عکاسی، فرمی جدید را می طلبد. دغدغه ی پیوند مستحکم میان فرم و محتوای اثر ما را به سمت مفهوم واقعیتِ افزونشونده (Augement reality) هدایت کرد. امروزه مفهوم واقعیتِ افزونشونده در حوزه ی تکنولوژی به شمایلی قابل لمس نزدیک شده است. به عنوان مثال پروژه عینک گوگل تصویر واضحتری از این مفهوم نسبت به گذشته را ایجاد کرده است.

انسانِ امروز می تواند به راحتی با کمک یک عینک مفهوم واقعیتِ افزونشونده را درک و تجربه کند. ما در این فصل سعی کرده ایم تجرب های جدید از مفهوم واقعیتِ افزونشونده را برای مشاهده- گران اثر ایجاد کنیم. تجربه ای که در آن نظرگاه هر یک از مشاهده گران به اطلاعات جدیدی از آنچه می بینند آراسته می- شود.

طراحی

نمایشگاه طراحی‌های فاطمه بزرگی در گالری آرته

شی

نمایشگاه عکس «شی» مریم عسگری در گالری آرته /
در بیانیه‌ی این نمایشگاه آمده است: «کودکي را درنيافته بودم که گوش‌زدم کردند بزرگ شده‌ام؛ رسیده‌ام. سرگرم کشف ناشناخته‌ها بودم که وقت تمام شد. بايد به سرانجامی می‌رسیدم؛ هرچند گنگ و نامفهوم. نقش را پذيرفتم؛ بازی را آغاز کردم و در این میان گه‌گاه گریزی هم به کاش‌بودهایم زدم. گویی واقعيت اين بود، آن روزها هم ـ هر لحظه‌اش از این ابهام خالی نبودند، تنها هاله‌اي دست‌نیافتنی از معصوميت‌اش تسلایم می‌دهد. بازی‌گوشی‌های کودکانه‌ام همچون جنيني در زهدانِ بزرگسالي‌ام لگدم می‌زدند. فکری را پرورانده و کارم را آغاز کردم. دهان به دهان چرخید، در خانه‌شان را به رویم گشودند. هم‌سفره‌ شدیم و سرحرف باز شد. دیگر بیگانه نبودند و من هم در امتداد مسیری که آغازش برایم مبهم و رمزآلود بود، تنها نبودم. آغاز کار این مجموعه از سال ۱۳۹۰ بوده و برپایی این نمایشگاه دال بر اتمام آن نیست.»

مریم عسگری متولد ۱۳۵۸، دارای مدرک کارشناسی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.

این مجموعه شامل ۳۳ عکس دیجیتال است و در قطع مستطیل و رنگی بوده که با استفاده از چاپ فتوشیمی در ابعاد؛ ۳ عکس ۵۰ در ۷۰، ۱۱ عکس ۴۰ در ۳۰ و ۱۸ عکس ۲۱ در ۱۶ سانتی‌متر ارائه خواهد شد.

تهران از ری

نمایشگاه انفرادی عکس «عبدللرضا نیکو» با عنوان «تهران از ری» روز ۲۳ آبان، ساعت ۱۶، در گالری آرته افتتاح می‌شود.
تعداد آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه ۱۵ قطعه عکس در ابعاد ۸۴ در ۵۶ سانتیمتر است.

رزومه هنرمند: عبدالرضا نیکو متولد 1332 شهر ری. تحصیل در رشته هنرهای تجسمی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران 59 – 1354 کار گرافیک و تصویر سازی داستانهای کودکان در تلویزون دولتی ایران. شرکت در نمایشگاه گروهی عکس ( یکی بود با یک سبیل سفید ) به مناسب درگذشت استاد مرتضی ممیز. عکاس سریال تلویزیونی آب پریا و فیلم سینمای شهر موشها 2 شرکت در نمایشگاه گروهی عکس ( چهارمین اردیبهشت ) بزرگداشت معصومه سیحون. شرح آثار: تهران از ری سال¬هاست هر روز، از دور، از خیلی دور، از بالای کوه بی¬بی شهربانو، تپه¬ی باستانی ری، کوه کارخانه¬ی سیمان، و ... به تهران نگاه می¬کنم.تهران از آنجا خط باریکی است در دامنه¬ی ابرزِ بلند و ساختمان¬ها و خانه¬ها و برج¬ها از قوطی کبریت هم کوچکتر و کوتاه¬تر به نظر می¬رسند. آسمان تهران، آسمان سربی تهران، آسمان پر از ابر و دود و گاهی آبی تهران اما، بسیار شگفت¬انگیز است و برای من، پر از قصه؛ قصه¬هایی که نمی¬توانم تعریفشان کنم؛ قصه¬ی آدم¬هایی که جایی لابه لای آن خاکستری¬های انبوه، پنهان شده¬اند و گاهی در عکس¬هایم می¬شود آن¬ها را دید. عبدالرضا نیکو آبان ۱۳۹۳

پنج‌شنبه‌ها

نمایشگاه انفرادی عکس های "فرزانه قدیانلو" با عنوان "پنج شنبه ها" به انتخاب پیمان هوشمندزاده در گالری آرته

«خـُب قضیه از این قراره که ما پنج شنبه ها دور هم جمع می شیم،حالا دور و بر غروب که پاشی بیای اینجا هممون خوابیم می ریم یه چرخ می زنیم تو پس کوچه بُن بَستـا،صَب می کنیم پاهای زخم و زیلیمون خُش که شد،یه نفس عمیق می کشیم دَرُ وا می کنیم می ریم تو ُ ضیافتِ تکرارُ شروع می کنیم.» فرزانه قدیانلو

همش باید، نباید

نمایشگاه انفرادی نقاشی های " سانای آزرم " هنرمند 8 ساله
با عنوان " همش باید، نباید " در گالری آرته

وار لرد

نمایشگاه گروهی نقاشی دیجیتال در گالری آرته
اطلاعات بیشتر:
http://www.cgart.ir/challenges/mythicwarlord/

تهران مستند نشده

نمایشگاه گروهی عکس با عنوان «تهران مستند نشده»
هنرمندان :
( گروه رأی نیک )
بابک ملک زاده،نسترن¬محمدی،¬الهام حاج احمدی،امین شاهمرادی،
رضا طالب زاده
*
نمایشگاه گروهی [ Non Documented Tehran ] که بهار گذشته بخشی از آن در نمایشگاه عکاسان معاصر ایران در گالری کویین تورنتو در کانادا به نمایش درآمده بود، نگاه پنج عکاس حاضر در این نمایشگاه است به تهران. نگاهی که به روایت تصویر ثبت می شود اما تصویر مستند شده ای از پایتخت نیست.

*
الهام حاج احمدی - 3 اثر عکس-40x30- کانسپچوال آرتیست
نسترن محمدی –5 اثر عکس- 40x30 - عکاس
بابک ملک زاده –1 اثر عکس – 150x 75- پژوهش گر هنر
امین شاهمرادی-12 اثر کارت پستال -10x15– 1 اثر ویدئو آرت- کارگردان هنری
رضا طالب زاده – 2 اثر عکس -100x 70- 3 اثر ویدئو - عکاس

صندلیب

صندلیب/

طراح، نویسنده و کارگردان: مهدی پور خیاط

بازیگر: شکیب شجره

دستیار کارگردان: فروغ محمودی
ساخت موسیقی: کاوه عیدی
گیتار باس: فرامرز فنونی
هارمونیکا: مقداد گوهر نیا
فلوت رکورد: روزبه عیدی
گیتار الکتریک، ملودیکا، دف: کاوه عیدی
اجرای صحنه: محمد حسین مظفری
فیلمبرداری: علی غرقی، محمد یوسفی
روابط عمومی: حنیف سلطانی و امیر قالیچی (تئاتربازها)
عکس: امین کفاش زاده، حمید سرتیپ زاده
طراح پوستر و بروشور: حمید سرتیپ زاده، بنیامین پیروانی
ساخت تیزر: امیر غرقی
افکتور: زینب لطفعلی

حلول و حلقه

نمایشگاه انفرادی نقاشی های" ملیحه رستمی " با عنوان " حلول و حلقه " در گالری آرته

این روزها

نمایشگاه گروهی این روزها در گالری آرته -
این نمایشگاه در دو گروه، در دو هفته در گالری آرته افتتاح خواهد شد.
این نمایشگاه در دو گروه، در دو هفته در گالری آرته افتتاح خواهد شد. گشايش بخش نخست : جمعه 19 اردیبهشت گروه اول هنرمندان: آزيتا عليزاده، غزل فتحي، سعيد برآبادي، امير بهرام نيا، بابك سارايي گشايش بخش دوم : ۲۶ اردیبهشت گروه دوم هنرمندان: سپيده سليميان، مسعود سربندي، سحر مشعوفي، كامران چيذري، بهادر باستان حق، آزيتا عليزاده این نمایشگاه تا ۳۱ اردیبهشت ماه هر روز از ساعت ۱۶ تا ۲۰ برپاست.

درد دل

نمایشگاه نقاشی نوشین روانشادی

بی ربط نیست

نمایشگاه گروهی نقاشی با عنوان «بی ربط نیست» در گالری آرته/

نمایشگاه گردانی از: میلاد ناصری
با آثاری از:
نسرین برکت / نیکو ترخانی/ محمدرضا توکلی راد/ سامان خادم/ علیرضا جدی/ خشایار شاهرخی / هنگامه صدری/ م.ب. ضیایی/ هنگامه عابدین/ میلاد ناصری/


" بی ربط نیست! " این یک تجربه شخصی است، که بصورت کاملاً اتفاقی موجب کشف یک جریانِ عظیم زیر پوستیِ اجتماعی در جامعه سنتیِ رو به گذار ِ امروزِ روز ما گردید.
پدیده ای به نام شبکه های اجتماعی که در آن دنیای واقعیِ زندگی ما در جریان است و بر خلاف ظاهر زندگی روزمره ما که نسبتاً سنتی و مقید به نظر میرسد در یک فضای اجتماع کاملاً پست مدرن به صورت موازی پیش می رود.
در مدرنیسم و تجرد با تجدد اجتماعی روبرو می گردیم که شامل افزایش باسوادان، توسعه شهرنشینی و افول اقتدار سنتی که بارزه مشخص آن اُمانیسم و مصرف گرایی می باشد.
پست مدرنیسم در اصل ایجاد کننده و مشوقِ امکانِ هم نشینی و نزدیکی گفتمان های مختلف، تأکید و کنار هم قرار گرفتن عالِم و عامه، دست نیافتنی و در دسترس با شعار: " سبک های مختلف و دوران تاریخی مختلف از آن ماست. " می باشد.
در یک کلام پست مدرنیسم در سبک زندگیِ شیوه های مختلف زیستی انسانها خود را نمایان میکند. ویژگی خاص این جنبش را میتوان در اشتیاق وافر در استعاره، کنایه، طنز، نمایش، بازی، تفریح و سرگرمی، کلیشه و تقلید، کپی برداری، ضدو نقیض گویی، کثرت نمایی و التقاط دید که حتی در هنر و ارائه و سلیقه بصری تأثیر گذار بوده است...
بخشی از بیانیه
میلاد ناصری

نقاشی

نمایشگاه نقاشی وحید میربیگی در گالری آرته

اندازه واقعی

نمایشگاه سرامیک سمیرا نجفی نیاسر با عنوان اندازه واقعی

مالی‌خولیا

نمایشگاه نقاشی تارا آزرم با عنوان «مالی‌خولیا»

سماجت

نمایشگاه انفرادی نقاشی‌های «مینا غفاری» با عنوان «سماجت» در گالری آرته

هستی فریب

نمایشگاه انفرادی طراحی‌های «محمدرضا عباسی» با عنوان «هستی فریب»

همه چیز روبراه است

نمایشگاه عکس زیبا مغربی با عنوان «همه چیز روبراه است»/
این مجموعه شامل عکسهایی است که از درون به بیرون نظر می‌کنند. فاصله‌ها، پرده ها ، پوکه های قرص و پرهای ریخته شده‌ی کبوتران در کادر‌های جدا گانه‌ای آنها را همراهی می‌کنند. این پوکه‌ها را از چند نفر از دوستان همسن و سال خودم که عمدتاً خانه‌دار هستند گرفته‌ام (به علاوه پوکه قرصهای خودم ) و پرها را در مسیر خانه یا روی بالکون خانه پیدا کرده ام، پرده‌ها و توری را هم از همین فضای داخلی گرفتم. همه چیز مجموعه‌ایست از همان چیزهایی که هستند، از همین روزمرگی کشدار.
در این عکس‌ها تنها نگاهی باقی مانده که شاهد زندگی در فراسوی قاب‌های خانگی است، نگاهی متعلق به زنی که دلش می‌خواهد مانند پرندگان آزاد و به سان گیاهان رونده باشد. اما ساکن مانده است...

تهران فراموش‌ شده

نمایشگاه انفرادی عکس های " سینا ممتحنی " با عنوان " تهران فراموش شده " در گالری آرته/

اسم این شهر وجود داشته باشد پر است از ماشین. ماشینها در ترافیک، ماشینهای له شده کنار اتوبان، ماشینهای بی اعصاب. تهران این روزها پر است از تصویر، صدا و حتی فکر ماشین. شلوغ، پر‌سروصدا، و نفس‌گیر.
اما شب‌ها در نبود هیاهوی روز، روی دیگری از ماشین‌های تهران در گوشه و کنار شهر باقی می ماند. رویی که دیگر آنقدرها محسوس نیست و باید به دنبالش باشی تا ببینی.
من در تهران پرآشوب آن سال، زمانی که هنوز میشد بدون ترس از موجودی ناشناخته دوربین به دست گرفت، شبها به امید دیدن آن روی بی هیاهو به خیابان می رفتم و در انتهای کوچه‌های بن‌بست، در لابلای پارکینگ‌های متروک، شکوه و عظمتی از دست رفته را می جستم که انگار از زمانی دیگر با من صحبت می کردند.
روایت این ماشین‌های فرامو‌ش شده، روایتی غم‌انگیز از دیروز است. دیروزی که جز در لابلای سطور رمان‌ها، فیلم‌فارسی‌ها و عکاس‌خانه‌های قدیمی شهر نشانی از آن نمی بینم.
اینجا شما شاهد تکه‌ای از آن دیروز هستید که ناگهان در گوشه‌ای از خلوت شبانه خیابان‌های تهران گلوی مرا گرفته و به یادم آورده که دیروز چطور بوده و امروز چطور است. بعید است این نوستالژی بی فایده نسبت به گذشته ی از دست رفته، که لابد بهتر از امروز بوده است(!) به این زودی ها دست از سر ما بردارد.
هنوز هم اینجا هستم با شهری که هر روز بلند‌تر میشود، کوچه‌هایی که هر روز شلوغتر می شوند و نفسی که هر روز تنگ تر می شود، اما حسرت همه آن گذشته‌ها هنوز گاهی در انتهای کوچه‌ها‌ی بن‌بست، در ته‌توی پارکینگ‌‌های متروک به آرامی به ما لبخند می زند که شاید آینده به گذشته نزدیک‌تر باشد.
چه ساده‌ایم ما.

جدال بی خود

نمایشگاه نقاشی‌های توحید چارکچی با عنوان جدال بی خود

شهر شیشه‌ای

شهر شیشه‌ای نمایشگاه آثار بهار حمزه‌پور

مربعی بنام زمین

نمایشگاه گروهی پرفورمنس آرت مربعی بنام زمین


هنرمندان:
ستار عرفانیان پور
بابک ملک زاده
گیسو طالعی اصل
حسام عابدینی
رضا اسلامی
شهره لیسی
هادی یوسفی
رضا طالب زاده

به انتخاب
دکتر محمد رضا شریف زاده

دوم آبان ماه
ساعت ۱۶ تا ۲۱

سیاه پردازی (۲)

نمایشگاه نقاشیــهای " سعیده گیلانی "

به زودی همه‌چیز فاش می شود!

چهارمین سالانه عکس و هنر مفهومی با عنوان "به زودی همه‌چیز فاش می شود!"
هنرمندان:
هانیه مدنی راد/ سمانه اشراقی/ نرگس مطیع/ سُها نادری/ آذین نعمتی/ محبوبه عابدینی/ نازنین محمدیان خونساری/
روزبه شهنواز/ پدرام نوری/ کیوان عدالتی فرد


جلسه نقد و بررسی آثار با حضور امید روحانی و محمدرضا شریف زاده - ۱۸ مهر



ساعت بازدید : همه روزه ۱۶ تا ۲۰


به زودی همه چیز فاش می‌شود... چگونه زیست میکنیم که همیشه در هراس فاش شدنیم.شاید گامهای زیادی از آنچه که زیست جهانی نامیده ایم دورشده ودر بند تناقضات اجتماعی ،سیاسی وفرهنگی وسیعی قرار گرفته ایم.ادامه حیات می دهیم وهمواره در محیطی خود ساخته زیست می کنیم وچه جالب که گاه در همین محیط نیز گم می شویم .پر ایهام سخن می گوییم تا فاش نشویم چون اگر ... همواره انرژی خود را صرف کشف موقعیت های افراطی می کنیم غافل از اینکه همیشه کس یا کسانی در حال کشف کردنمان هستند.دیگر غیر طبیعی بودن ،نامعلوم و باور نکردنی بودن زندگی ربطی به نقش روی قلمدانهایمان ندارد ،زیرا که دیگر نقاش مجنون وسواسی آن را نکشیده است.درست است که همه چیز به نظرمان آشنا است اما ما نیز از نظر همه چیز آشنا هستیم ،آشنا هستیم چون فاش می شویم و غریبه زیرا که در تلاش فاش نشدن دست و پا می زنیم وتازه می فهمیم که ...
محمدرضاشریف زاده تابستان ۱۳۹۲

بعدهای آبی

نگارخانه آرته به مدت دو روز میزبان نمایشگاه گرافیتی و استریت‌آرت گروه دژ با عنوان «بعدهای آبی» است.

کوکا مشدی

با آثاری از: مریم آیین ، محمود آزادنیا ، جعفر پاکروان ، علیرضا جهرمی ،کاوه کاوسی ، کاظم خراسانی ، مریم مودی ، سعید محمدزاده نودهی ،سمانه رهبرنیا ، پگاه لاری ، پیمان کنجکاو ، مهدی محدث
نمایشگاه گردانی از: جعفر پاکروان و سعیـد محمدزاده نودهی
طراح: استودیو چپ چین | داوود مرگان و فرید یاحقی
نقاشی روی بدن: محمود آزادنیا
عکس و ادیت: عقیل حسینیان

ویدئوی نمایشگاه:

Coca Mashadi from ChapChinStudio on Vimeo.

پاپیون و کلاه

نمایشگاه دو روزه‌ی پژمان چمن‌آرایی
بخشی از فواید نمایشگاه به گفته‌ی برگزار‌کندگان صرف امور خیریه می‌شود.
ساعت بازدید: ۱۱ صبح تا ۹ شب

موسیقی آب گرم

پرفورمنس «موسیقی آب‌ گرم» در گالری آرته

طراح و گارکردان: میلاد شجره، بر اساس دو داستان کوتاه از مجموعه داستان "موسیقی آب گرم" اثر چارلز بوکوفسکی.

بازی: مهرداد مصطفوی، میلاد شجره، ویدا طیباتی، سینا زینلی، امیر حسین فردی.
موسیقی: پویا پور امین.
نقاش: سمانه وفایی.
عکاس: مانی لطفی زاده
فیلم بردار: علی غرقی
طراح پوستر و بروشور: حمید رضا میرزاده.
موسیقی آب گرم از یازدهم تا هفدهم مرداد ساعت ۱۹:۰۰، از هجدهم تا بیست و یکم مرداد ساعت ۱۷:۰۰ اجرا خواهد شد.
تلفن رزرو بلیط: ۰۹۳۰۷۰۷۱۵۹۷

دیوارهای شهر من

نمایشگاه گروهی عکس با کارهایی از : آبتین آبتین / فرهاد آذرین / آریا ابوالحسنی / مونا بزرگی / هوفر حقیقی / گلریز خالقی / منصور شمسی / امید طاری‌فرد /
لیلا ظلی / آرزو عمیدی / فائقه کلانتری / سارا مسینایی / رضا منصوری‌نژاد / نسترن محمدی / محمدرضا ماندنی / مهسا مرسی / زروان روح‌بخشان
گردآوری: رضا منصوری‌نژاد