کتاب عکس «شکر لیبی» برنده دوره جایزه کتاب «پاریس‌فتو» شد
کتاب شکر لیبی (Libyan Sugar) مجلدی است محصول یک سفر جاده‌ای در منطقه جنگی لیبی در طول جنگ‌های سال ۲۰۱۱ که رویدادها و خاطرات آن با جزئیات از طریق عکس، تک‌نویسی و پیاده‌سازی گفتگوها با خانواده‌ها و همکاران در آن گرد هم آمده‌اند. این مجموعه که توسط مایکل کریستوفر براون جمع‌آوری شده‌است، برنده جایزه ۱۰ هزار دلاری بخش اولین کتاب عکس در جشنواره مشهور کتاب عکس «پاریس فتو- بنیاد اپرچر» شد.
توماس زند در توصیف کتاب برنده اولین کتاب عکس می‌گوید: «کتاب بسیار تاثیرگذاری است انگار که همراه با عکس در میانه جنگ باشی.»
کاتیا استوک می‌گوید: «شکر لیبی یک مجموعه قدرتمندی از احساس شخصی و مستند را در کنار هم جمع کرده‌است.»
ابن کتاب مجموعه‌ای ثبت شده از تجربیات مایکل کریستوفر براون بیرون و درون خاک لیبی در طی سال ۲۰۱۱ است. جزئیات این کتاب تازه انتشار یافته درباره مرد جوانی است که برای اولین بار به منطقه جنگی می‌رود. مردی در آن سن و سال که آرزویش نزدیک‌شدن تا حد ممکن به مناطق درگیری است تا چیزی در مورد جنگ، چیزی در مورد خودش و شاید معنای دقیق مرگ را بفهمد.
براون پیش از آن که به عنوان عکاس مگنوم به لیبی برود، به مدت هفت سال به عنوان عکاس آزاد فعالیت می‌کرد.
زمانی که از رویدادهای درون لیبی با خبر شد به شدت جذب شد تا بیشتر در مورد کشوری بداند که تا پیش از این درهایش بر جهان بیرون بسته مانده‌بود.
در لیبی او در شرایطی قصد داشتند از خشونت‌ها عکاسی کنند دو بار شخصا مجروح شد و تعدادی از همکارانش جان‌شان را از دست دادند. از جمله این همکاران تیم هترینگتون (Tim Hetherington) فتوژورنالیست تحسین شده است. این تجربه باعث شد به گفته خودش «به دنبال معنی و ارتباطی میان لیبی و خانه خودش در ایالات متحده اروپا بگردد.»
این کتاب بار سنگین جسمانی و عاطفی جنگ بر راوی و عزیزانش را نشان می‌دهد. برای تکمیل این پروژه براون در حال تکمیل یک اثر تجسمی اینستالیشن است که با استفاده از ویدئو، عکس، صدا و مجسمه‌ها، این کتاب را تکمیل کند.
براون در منطقه‌ای زراعی به نام اسکاگیت ولی در ایالت واشنگتن آمریکا بزرگ شده‌است. سوابق حرفه‌ای او شامل مجموعه‌ای از آثار در مورد موسیقی الکترونیکا و جوانان در هاوانا پایتخت کوبا، درگیری‌های جاری در جمهوری دموکراتیک کنگو و مجموعه‌ای از عکس‌های سفرهای جاده‌ای و ریلی در سرزمین چین می‌شود.
او به عنوان عکاس همکار با نشریاتی مانند نشنال جئوگرافیک و نیویورک تایمز ، سال ۲۰۱۲ به عنوان یکی از شخصیت‌های مطلع در فیلم مستند بلند «شاهد عینی: لیبی» محصول ۲۰۱۲ شبکه اچ‌بی‌او شرکت داشت.
داوران مرحله نهایی این افراد بودند: پل گراهام (Paul Graham) (عکاس)، ینس هافمن (Jens Hoffmann) (مدیر نمایشگاه‌های ویژه و برنامه‌های عمومی موزه یهود در نیویورک)، اگنس سیره (Agnès Sire) (مدیر بنیاد هنری کارتیه برسون)، کاتیا استوک (Katja Stuke) (طراح و هنرمند در بوهم‌کوبایاشی دوسلدورف) و توماس زندر (Thomas Zander) (گالری‌دار).
عکس‌های او در گالری‌هایی از جمله انستیتو تکنولوژی ماساچوستس، انستیتو سروانتس نیویورک، موزه هنرهای زیبای هیوستون، فضای آمنبرگ برای عکاسی لس‌آنجلس و موزه بروکلین به نمایش گذاشته‌شده‌اند.
کتاب شکر لیبی توسط انتشارات «Twin Palms» منتشر شده‌است.
عکس یک؛ لیبی – طرابلس – ۲۸ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۲:۵۶:۴۸ بازمانده‌های یک جسد در بیمارستان ابوسلیم
متشکرم عالی بود
ثبت شرکت