قربانیان و انتقام‌جویان - کریس آنتونی

عمده تصاویر«کریس آنتونی» (۱) عکاس و فیلم‌ساز سوئدی نشان‌دهنده‌ی فضاهای ترسناک و بر گرفته از دوران «گوتیک»(۲) و «ویکتوریایی»(۳) است.

دنیای او پر است از مجموعه‌هایی که با استفاده از نماد‌ها، المان‌ها، طراحی‌ها و شخصیت‌های ویژه ای شکل گرفته‌اند. آثار آنتونی برشی هستند از فضاهای دوران رنسانس که با طراحی صحنه و لباس‌هایی با ویژگی‌های سنتی و مدرن ساخته شده‌اند. تصاویر او بسیار باشکوه و نقاشی‌وار نمایی از رنگ‌ها ی روشن و خاموش را در کنار هم به تصویر می کشند. روایت موجود در آثار «کریس آنتونی» برگرفته از فضاهای سینمایی‌ هستند که او سال‌ها قبل از فعالیت خود در زمینه عکاسی آن ها را تجربه کرده است. او با استفاده از این تجربه‌ها، شخصیت‌های مختلفی را با لباس‌ها و پارچه های مزین‌شده که عمدتا درحالت‌هایی از ترس، سرگردانی، گمشدگی و انتظار به سر می برند در یک فضای استودیو مانند به تصویر می‌کشد. این شخصیت ها انگار که در تلاش آشکار‌ساختن رمز و رازی هستند که در اطرافشان موجود است.

مجموعه «قربانیان و انتقام‌جویان»

هرچه به صحنه های شوم و ترسناک کریس آنتونی  نگاه کنید بیشتر متعجب و متحیر می‌شوید. به راستی این زنان و کودکان مشغول انجام چه کاری هستند؟ و یا مشغول چه کاری بوده اند؟ این مجموعه چشمان من را گرفتار رویکردی مینیمال و دلسرد کننده‌ای می‌کند که در کنار انتقال حسی شوم، روایت‌گر موقعیت های تاریک و شخصیت‌های شبح مانند‌ی است. کارهای کریس آنتونی از ترکیب‌بندی‌های بسیار مناسبی بر خوردارند. این آثار با زوایای بسیار باز ضمن ایجاد فاصله و جدایی میان مخاطب و المان‌ها، یادآور صحنه‌های تئاتری نیز هستند. استفاده کریس آنتونی از رنگ‌های خاموش همراه با تن‌های قرمز و لایه های لکه مانند باعث بالا رفتن حس ترس و خوف در این تصاویر گردیده است. اکثر شخصیت‌های موجود در این آثار از حالت بی‌وزنی و سماوی بر خوردارند. کریس آنتونی  با ایجاد بافت‌هایی ریز و غنی در پس‌زمینه عکس‌ها، صحنه‌هایی جذاب همراه با روایت‌هایی شیطانی از دنیای مالوخولیا به تصویر می‌کشد. این تصاویر کریس آنتونی را به عنوان شخص با استعدادی نشان می‌دهد که توانایی‌های بسیاری در ساخت چنین فضاهایی را دارد. برای مثال در یکی از عکس‌های او صحنه‌ای را مشاهده می‌کنیم که در آن ملکه ویکتوریا با موهای مشکی و درخشنده در اتاقی به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز دیده می شود به‌طوری‌که در داخل عکس شاهد المان‌هایی همچون قاب پرتره آویخته شده از دیوار و پاهای فرد به احتمال مرده‌ای را بر روی زمین می‌بینیم. خون و اشاره‌های جزئی به آن در بیشتر آثار کریس آنتونی به چشم می‌خورد. او در این تصویر با لکه‌دار کردن کفش‌های مرد به رنگ خون و نشان دادن چاقوی قائم شده در پشت دستان شخصیت زن همراه با نگاهی پر از اعتماد به نفس، این شخصیت را در موقعیت نزدیک‌شدن و انتقام از مخاطب خود قرار می‌دهد. اما مخاطب به خوبی می‌داند که این صحنه ساخته و پرداخته ذهنیت عکاس است.

وجود زنان و کودکان در این تصاویر همانند انسان‌هایی‌ست که مدت‌های طولانی انواع تهمت‌ها، توهین‌ها و سوء استفاده ها را تحمل کرده‌اند. آنها همانند کسانی می‌مانند که با انبوهی از کینه و انتقام ضمن به قتل رساندن پدران و همسران خود، طعم آرامش و سکوت را کشید‌اند. کریس آنتونی اشاره دارد: «خشونت خانوادگی چیزی است که من با آن بزرگ شده‌ام. من آن را در دوران کودکی به خوبی دیده و شنیده‌ام. شرایط ناراحت‌کننده و وحشتناکی که شما تنها به عنوان قربانی و یک شاهد هستید. این تصاویر در عین استفاده از عنصر خیال نشان‌گر واقعیت‌های قابل لمس نیز هستند. اگرچه این تصاویر نشان‌دهنده دوران گذشته ماست اما در عین حال ترکیبی است از تجربه‌های شخصی که من امیدوارم آنها را در موقعیت ها و توسط شخصیت های متفاوتی نشان دهم.»

«کریس آنتونی» متولد شهر «استکهلم» سوئد است. آثار او تا به حال در شهرهایی همچون لس آنجلس، استکهلم، هنگ کنگ واشینگتون و لندن به نمایش گذاشته شده است. کارهای کریس آنتونی در کنار چاپ در مجلات زیادی چون: لوس آنجلس تایم و واشینگتون پست موفق به کسب جایزه معتبر عکس سال آمریکا در سال ٢٠٠٧ برای مجموعه «قربانیان و انتقام جویان» گردیده است.

بخشی از گفتگوی سایت Bak با کریس آنتونی:

هر کسی که عاشق هنر باشد با دیدن این تصاویر متوجه علاقه شما به دوران گذشته می شود، شما همواره دوست دارید از چیز‌های قدیمی و حتی امکانات و دوربین‌های قدیمی و آنالوگ برای کارهایتان استفاده کنید. گوشه‌هایی از دوره رنسانس در آثار شما نیز به چشم می‌خورد ,نقاشی‌های به جا مانده از آن دوران هنوز هم عظمت خودشان را حفط کرده اند اما هنر مدرن هم جایگاه خود را داراست. نظر شما در مورد هنر امروزی در آمریکا و کشورهای دیگر چیست؟

من تعریف و پیش‌گفتار شما را بسیار دوست دارم در عین حال بیشتر زمان ها ممکن است که کاملا مخالف آن چیزی باشم که هستم. من زیاد درباره هنر امروزی نمی‌دانم اما بسیار علاقمند آثار جولیا هفرنان(۴) و پارک هریسون‌ها(۵) هستم.

بسیاری به این فکر می کنند که در زندگی یک هنرمند، دوران کودکی نقش بسیارمهمی را دارد. آن سال‌ها چه تاثیری بر روی شما داشته است؟ وقتی به آن سال‌ها فکر می‌کنید چه نوع عکس‌ها و یا فضاهایی را متصور می‌شوید؟

بسیاری از کارهای من پاسخ مستقیمی به دوران کودکی‌ام و تلاشی برای گریز از زشتی ها، خشونت های خانگی، دنیای خاکستری دهه هفتاد و... هستند.

شما در سال ٢٠٠٧ طی نمایشگا‌هی که در گالری «کوری هلفورد» در کالیفرنیا برگزار شده جزء ٣٥ هنرمندی بودید که آثاری را با موضوع ضد جنگ ارائه کردید. در آن نمایشگاه شما اثری را به نمایش گذاشتید که در آن یک زن مسلمان با پرچم آمریکا پوشش داده شده بود. می‌توانید درباره آن کار بیشتر توضیح دهید؟

پیامی که آن تصویر داشت به روشنی در مورد امپریالیسم بود. آینده ما بسیار تلخ به نظر م‌ رسد .من زیاد به آن خوش بین نیستم.

به عنوان شخصی که با هر دو امکانات دیجیتال و انالوگ کار کرده به نظرتان تکنولوژی دیجیتال چه تاثیری بر روند عکاسی داشته است؟

من بیش از ٩٥ درصد کارهایم با استفاده از فیلم تولید می‌شوند.چون به نظرم کیفیت بسیار مناسبی را ایجاد می کنند.مخصوصا قطع‌های ١٠*٨ و ٤*٥، تکنولوژی دیجیتال هم رو به پیشرفت است و این با ارزش است، اما این یک واقعیت است که با از دست‌دادن و کاهش فیلم شاهد یک تراژی هستیم.

شما به عنوان فردی که در کشور ایتالیا تاریخ هنر خوانده، فرض کنید که در یک ماشین زمان نشسته‌اید و تنها یک شانس برای برگشتن به دوران گذشته دارید، کدام دوره و هنرمند را بیشتر دوست دارید که ببینید؟

من خیلی دوست دارم تا با برگشتن با قرن شانزده با کاراواجو ملاقات کنم و سئوالاتی را راجع به نور و نورپردازی از او بپرسم. اما من درک می‌کنم که او زندگی بسیار رنگارنگی داشته است و احتمالا داستان‌های شگفت‌انگیزی را نیز در زندگی خود تجربه کرده است.

شما پیش از آنکه به عنوان یک عکاس فعالیت داشته باشید، در زمینه فیلم‌سازی نیز شناخته شده بودید. آیا هنوز هم به فیلم سازی علاقه دارید؟ کدام‌یک از کارگردان‌ها را به فضای خودتان نزدیک‌ می‌دانید؟

من سینما را بسیار دوست دارم و علاقه زیادی به آثار : اورسن ولز(۶)، میلوس فورمن(۷)، تری گیلیام(۸)، دیوید لن(۹)، اینگمار برگمن(۱۰) و کوپلا(۱۱) دارم.

(۱) Chris Anthony

(۲) Gothic هنر گوتیک زاده‌ی ایمان مسیحیت بود و اصیل‌ترین  تجلی آن کلیسای گوتیک. واژه ی گوتیک در آغاز بار معنای منفی داشت چون هنرمندان ایتالیایی دوره ی رنسانس این شیوه معماری را به مثابه سبکی موحش که قصد دارد هنر کلاسیک رومیان را به نابودی بکشاندمحکوم می‌کردند. بنابراین این سبک را گوتیک به معنی منسوب یه قوم گوت‌ها (اقوام شمالی اروپا) نامیدند و برای اشاره به آثار فاقد ذوق هنری و نا متعارف بکار می بردند. آغاز پیدایش این هنر در میان سالهای 1137_1144 میلادی در جریان بازسازی کلیسای سنت دنیس فرانسه بود و تا اواسط قرن 16 میلادی در اروپا ادامه داشت.

(۳) Victorian Era  دوره ویکتوریا یا دوره ملکه ویکتوریا که گاه‌به‌گاه دوره ویکتوریایی هم گفته می‌شود، دوره اوج انقلاب صنعتی در بریتانیا و اوج امپراتوری بریتانیا بود.

(۴) julie Heffernan نقاش آمریکایی

(۵) Robert & Shana ParkeHarrison عکاسان آمریکایی

(۶) Orson Welles فیلم ساز آمریکایی

(۷) Milos Forman فیلم ساز اهل چک

(۸) Terry Gilliam فیلم ساز انگلیسی

(۹) David Lean فیلم ساز انگلیسی

(۱۰) Ingmar Bergman فیلم ساز سوئدی

(۱۱) Coppola فیلم ساز آمریکایی

منابع: + +