نمایش عکس‌های مارک ریبو در تهران
مارک ریبو جوانی کم‌رو و کم‌حرف بود و برادرش درباره او می‌گفت "تو از دهانت استفاده نمی‌کنی شاید بتوانی از چشم‌هایت استفاده کنی".
۶۵ سال بعد مارک همچنان عکاسی می‌کرد و تقریبا به تمام دنیا سفر کرده‌بود و خالق ده‌ها نمایشگاه عکس تک‌رنگ در گالر‌ی‌هایی چون موزه متروپولیتن نیویورک بود. مارک ریبو درباره زندگی کاری‌اش می‌گوید «عکس گرفتن یعنی زنده کردن زندگی در ۱/۱۲۵ از ثانیه»
در سال ۱۹۴۳ ریبو ۲۰ ساله به ارتش مقاومت فرانسه و بعد از جنگ به تحصیل در رشته مهندسی دانشگاهی در لیون پرداخت. او در سال ۱۹۴۸ فارغ‌التحصیل شد. مدتی به عنوان مهندس در کارخانه‌های مختلف کار کرد و در سال ۱۹۵۲ یک عکاس آزاد شد.
سپس به پاریس سفر کرد و در آن‌جا با هنری کارتیه برسون و رابرت کاپا موسسین آژانس Magnum ملاقات کرد. این دو نفر تحت تأثیر استعداد ریبو قرارگرفتند و او را حمایت کردند تا اولین عکس‌هایش را در مجله Life منتشر کند.
یکی از معروف‌ترین عکس‌های ریبو عکس نقاشی بود که در حال آوازخواندن برج ایفل را نقاشی می‌کرد و تصویر محوی از پاریس در بک گراند عکس وجود داشت. این عکس تصویری از خود ریبو بود. آزاد و شاد. او فقط با یک دوربین دستی سفر می‌کرد و می‌گفت همه‌چیز در ویزور دوربین وجود دارد.
ریبو در پنجاه سالگی با یک لندرور به هند سفر کرد. همان ماشینی که جرج راجرز موسس آژانس مگنوم با آن به آفریقا سفر کرده‌بود. بعد از یک سال اقامت در هند به چین رفت. بسیاری از عکس‌های تک‌رنگ او که در ۱۹۶۶ چاپ شد در چین گرفته‌شده‌بود. یکی از آن عکس‌ها تصویر ۶ پنجره رو به خیابان بود که از داخل یک مغازه عتیقه فروشی گرفته‌شده‌بود. ترکیب‌بندی فرمال و غیر فرمال از زندگی روزمره خصیصه عکاسی ریبو بود.
ریبو سفرهایی به آفریقا، ویتنام و الجزایر نیز داشته‌است. یکی از مشهورترین عکس‌های او عکس تقابل بین گل و سرنیزه است.
مخالفین جنگ در واشنگتن روبه روی سربازان پنتاگون قرار گرفته‌اند و زن جوانی با یک گل در دست به سربازی با سرنیزه خیره شده‌است. او بعد از ویتنام نیز شاهد جنگ‌های فراوان دیگری از جمله بنگلادش بود.
آدرس کافه کندی: خیابان ولی‌عصر، بالاتر از زرتشت، نبش کوچه کامران، پاساژ کامران، زیر همکف، تلفن: ۸۸۴۹۹۵۲۳
