دسترسی محدود پنج، جشنواره‌ای برای ویدئو، صدا و اجرا
این جشنواره‌ی غیررقابتی مجموعه‌ی آثاری از ایران و کشورهای دیگر را به نمایش درخواهد آورد.
دسترسی محدود در ادامه‌ی برنامه‌های سال‌های گذشته، به‌عنوان سکویی برای تبادل ایده و تجربیات هنرمندان ایرانی و خارجی، فاصله‌ی بین حوزه‌های متنوع هنر «نیومدیا» را کاهش داده و با برگزاری کارگاه‌ها و نشست‌های موازی و فعالیت‌های بینالمللی برای گسترش این حیطه‌ی نو در صحنه‌ی هنری ایران تلاش می‌کند.
دسترسی محدود پنج با همراهی پلتفرم داربست، گالری ویستا، گالری شماره‌ی شش پروژهی دارالحکومه‌ی شیراز و پروژهی آسایشگاه کرمان و با همکاری بخش فرهنگی سفارت لهستان، بخش فرهنگی سفارت اتریش، انجمن فیلم تجربی(ایرلند)، گلدن پیکسل (اتریش)، لابراتوار تئاتر فیزیکال، اقامت فرهنگی کوشک، گروه کاف و نیز انجمن نیو میدیا (ایران) میسر شده است.
کیوریتورها:
موره‌شین الهیاری و میریام وانشی، نیما بهرهمند، گلدن پیکسل (مارلیس پوشل و ناتالی کوگر)، پیوتر اشووینتفسکی، روزبه رشیدی، بهزاد خسروینوری، امیرعلی قاسمی، سروناز مستوفی و طلا وهاب‌زاده.
مکان‌ها‌ی برگزاری:
در تهران: گالری آران، پلتفرم داربست، گالری ویستا، گالری شماره‌ی شش
در شیراز: گالری هنرمندان (پروژهی دارالحکومه‌ی شیراز)
برنامه‌های نمایش ویدیو، «جزایر سرگردانی سه» و «بخشی از من» به بررسی آثار ویدیو و ویدیو پرفورمانس از ایران می پردازند.
«جزایر سرگردانی سه» از آرشیو ویدیویی پارکینگ، تلاشی است برای معرفی تجربیات ویدئویی هنرمندان ایرانی فارغ از مکان جغرافیایی‌شان، که از ژانرها و حیطه‌های کاری مختلف گردهم آمدهاند.مجموعه بدون ادعا، برشی محدود اما متنوع را ارایه کرده و سعی دارد سکویی برای تبادل و گفتگو باشد که به واسطهی ایده‌ها و تجارب بین رشتهای غنی می‌شود، آثار به نمایش درآمده در جزایر سرگردانی نه به یکدیگر مسقیما مرتبطاند و نه ازهم گسسته، بلکه خشکی‌هایی را چون مجمعالجزایری شناور شکل داده‌اند که مسیرهای عبوری متعددی بینشان رایج و تفاوت‌هایشان قابل رصد است.
«بخشی از من» به انتخاب امیرعلی قاسمی، نقطه‌ی تمرکزش را بر بخشی از هنر اجرا قرار داده است که از طریق مدیوم ویدئو قابل ردیابی و جابجا شدن است. بخشی از من ـ سه، منتخبی سهل و ممتنع از آثار هنرمندانی است که از تصویر متحرک برای ارتباط گرفتن با مخاطبین اجراهایشان بهره گرفته‌اند و سعی دارد با نمایش نمونه‌هایی متنوع از ویدیو تا صدا و از اجرا تا مستندنگاری اجرا، جنبههای مختلفی را در این حوزه پوشش دهد.
برنامه نمایش «شگفتي روزمره‌گي» بخش مستند پروژهی دسترسي محدود به انتخاب بهزاد خسروی نوری با نمايش ١٢ فيلم، سعي در ايجاد پرسش و نگاهي دوباره به شكلي از بازنمايي دارد كه از منظر تاريخي به آن مستند گفته‌شده‌است. كنارهم قراردادن اين فيلمها بدون آنكه قصدي براي بازتعريف فيلم مستند داشته باشد، به امكان و ايجاد ارتباطي فكر ميكند كه ميان سياست كلان، زندگي روزمره‌ی خُرد و مادهی خاطره بهجايمانده از آن دارد.
برنامه‌های بینالمللی جشنواره به نمایش آثاری از کشورهای مختلف پرداخته با نمایش آثاری از سینمای تجربی، ویدئو‌آرت و مستند‌های هنری برای مخاطبین ایرانی فرصت کمیابی را به ارمغان می آورد.
انجمن سینمای تجربی - دابلین، گروهی مستقل و غیرانتفاعی است که فعالیت‌هایش بر سینمای مستقل، آوانگارد، فیلم‌های کم‌بودجه و بدون بودجه تمرکز دارد. این فیلم‌ها، چکیده‌ی اصول و دیدگاه‌های رادیکال فیلمسازان این گروه است. فیلم‌های آنان از لحاظ میزان وفاداری سرسختانه‌شان به سینمای شخصی و تجربی از هم متمایز می‌‌شوند؛ در حالی که همگی نمایانگر رویکردی اکتشافی بهگونه‌ای از فیلمسازی هستند که نه از تکنیک‌های سنتی روایتگری، بلکه از برهم‌کنش صدا، تصویر و اتمسفر شکل می‌‌گیرند.
موقعیت‌های ناپدیداری به انتخاب گولدن پیکسل ـ وین
این مجموعه، آثار هنرمندان جوانی را بهنمایش می‌گذارد که در اتریش زندگی می‌کنند و پدیداری، بینایی، نگاه و ابعاد زیباشناختی آن را مورد پرسش قرار می‌دهد، سوال‌هایی نظیر : چگونه می‌توان از نگاه ساختارشکنی کرد؟ و از این طریق چه چیزی نمایان می‌گردد؟ چگونه توانایی‌های ما در دیدن، بر مشاهدات ما تاثیر می‌گذارند؟ و ما در فقدان دیدن، چگونه دنیایمان را درک کرده و با آن ارتباط می‌گیریم؟
متا اسمبلاژ به انتخاب نیما بهرهمند آثاری را براساس اصول زیباییشناسی تولید اثر و استراتژیهای مختلف هنرمند، در روند تولید ویدئو به عنوان ابزاری انعطافپذیر با تمرکز بر چالش‌های پیش‌رو در این مسیر، آزادانه انتخاب کرده است. متا اسمبلاژ، تمهایی را از پرفورمانس ویدئویی تا بازاجرا ؛ و از بازتولید تکنیکی تصاویر تا بازتولید از طریق سرهمکردن تکهفیلمها، در کنار هم قرار‌داده است.
مرور بینالمللی ویدئو آرت ـ شماره‌ی دو درحال حاضر، بزرگترین برنامه‌ی دوره‌ای نمایش ویدئو آرت در لهستان است. آثار در ۲۲ شهر و در تلویزیون عمومی لهستان به نام تیویپی کولتورا، که شبکه‌ی اختصاصی هنری و فرهنگی است، بهنمایش درمی‌آیند. این برنامه در تلاش برای نشاندادن راهکارهای استفاده از مدیوم ویدئو با توجه به گوناگونی و تنوع زبان‌های هنری، ساختارهای تجسمی و فرمهای تولید معنا است.
«ری‌سونیک ری‌ویو»، به انتخاب سروناز مستوفی تلاشی است برای پرداختن به تجربیاتی مختلف در زمینه‌ی مستندنگاری صدا در پاسخی این پرسش که آیا می¬توان آن را با هویتی مستقل به عنوان یک مدیوم مستقل ارایه کرد. این بخش همچنین سعی در نشان دادن روند تکاملی در رویکردهای مختلفی دارد که در آن صدا در خلق آثار هنری نقشی اساسی ایفا می‌کند.
«پروژه اپ-آرت» به انتخاب مورشین اللهیاری و میریام وانشی، به تلاشی میپردازد که هنرمندان با ارایهی برداشت جدیدی از نرمافراز و برنامک¬ها، برای خلق زبان تصویری ـ تحلیلی صورت داده‌اند. این ایده‌ها و تاثیرات متقابل برنامکها را با زبان تجسمی‌ای که در بسترهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مناطق مختلف، شکل گرفته انعکاس می‌دهد: و به نحوه‌ی استفاده‌ی هنرمندان سراسر دنیا از برنامک¬های مختلف تلفن همراه در جهت گسترش امکانات و باریک‌تر کردن مرزهای بین هنر و تکنولوژی می¬پردازد. این پروژه شامل دو نمایشگاه، کارگاه و میزگرد در تهران و شیراز خواهد بود.
دسترسی محدود پنج جمعه بیست و هشتم آذرماه در چهار نگارخانه‌ی آران، ویستا، داربست و شماره شش در تهران گشایش می‌یابد و تا چهارشنبه سوم دیماه ۱۳۹۳ ادامه دارد. و در پایان روز پنجشنبه چهارم دیماه با برنامه های اجرا‌های صدا و تصویر در پلتفرم داربست به کار خود پایان می دهد
پروژهی اپ آرت روز جمعه پنجم دیماه هم برای بازدید در پلت فرم داربست باز خواهد بود.
آدرس گالری آران: تهران - خیابان خردمند شمالی - کوچه‌ی دِی - شماره ۱۲
آدرس داربست: تهران - خیابان ظفر - کوچه ناجی - خیابان فرزان - خیابان نوربخش - بلوار مینا - پلاک ۴۲ - گالری محسن
آدرس گالری شماره ۶: تهران - خیابان میرزای شیرازی، کوچه‌ی بیستم، پلاک دو، طبقه همکف
آدرس گالری ویستا: تهران - خيابان مطهری، خيابان ميرعماد ، کوچه دوازدهم ،پلاک ۱۱