دیدن موسیقی; تجربه حس‌آمیزی دیدن - شنیدن موسیقی در نرم‌افزارهای رایانه‌ای پخش موسیقی
در طول قرن بیستم هنرمندان زیادی در عرصه‌های مختلف نقاشی، موسیقی و سینما به تکمیل این تجربه پرداختند. اما در پایان قرن با ورود رایانه به عرصه هنر، تجربه‌های تازه‌ای پدید آمد. امروزه با تبدیل موسیقی و رنگ به کدهای برنامه نویسی کامپیوتری، جابجایی و تبدیل سازی آنها به یکدیگر به سادگی امکان‌پذیر شده است. این گونه جدید از تجسمی‌سازی موسیقی به بخش مهمی از فرهنگ دیجیتالی تبدیل شده که هر روزه در استفاده از موبایل، رایانه شخصی و بازی‌های رایانه‌ای تجربه می‌گردد.
در این مقاله ابتدا به مطالعه روند تکامل تجسمی‌سازی موسیقی پرداخته می‌شود و سپس به تجربه حس‌آمیزی در دین - شنیدن موسیقی توسط نرم‌افزارهای رایانه‌ای پرداخته می‌شود. حس‌آمیزی به معنای آمیختن دو یا چند حس است; به معنای دیگر، شرایطی عصب شناختی است که در آن تحریک یک گذرگاه حسی یا شناختی به تجربه‌ای خوبخود و بی‌ختیار در یک گذرگاه حسی یا شناختی دیگر می‌انجامد. حس‌آمیزی دیدن - شنیدن تجربه معرفت‌شناختی تازه‌ای از موسیقی را به وجود آورده است.
* این پادکست مربوط می‌شود به سخنرانی آقای حامد کیا در جلسه «تصویر و تصویرپردازی در فضای دیجیتال» که ۱۴ اسفند ۱۳۹۱، در فرهنگستان هنر برگزار شد.
تحقیق فوق حاصل تلاش:
محمدرضا مریدی، دکترای جامعه‌شناسی، استادیار دانشگاه هنر تهران
معصومه تقی زادگان، دانشجوی دکترای علوم ارتباطات اجتماعی داتشگاه تهران
محمدامین هاشمی، دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر