«چیزها آن‌گونه که هستند»؛ تازیو سچیارولی-ل‌اسپرسو
«چیزها آن‌گونه که هستند» - ورلدپرس‌فوتو
ترجمه: شهاب شهسواری
۱۹۵۸
تازیو سچیارولی (Tazio Secchiaroli)
La Turca Desnuda
L'Espresso
«هیچ چیز ما را متوقف نمی‌کند، حتی اگر به این معنی باشد که میزها را برگردانند و خدمت‌کاران را دست‌پاچه کنند. حتی اگر پلیس دخالت کند و تمام طول شب مجبور باشیم سوژه را تعقیب‌کنیم. ما ول کن نیستیم. ما با تفنگ‌های فلاش‌دار می‌جنگیم.» این توصیف تازیو سچیارولی از عملیات پاپاراتزی‌ها در یک مصاحبه در سال ۱۹۵۸ است.
بعد از جنگ جهانی دوم و پس از پایان دیکتاتوری و سانسور، تمایل برای افشاگری در بین رسانه‌های ایتالیایی بسیار قوت گرفت. لشکری از عکاسان که دائما خیابان‌های رم را (به خصوص در خیابان ویا ونه‌تو) در جستجوی ستاره‌های هالیوود و تعدادی از اشراف جهان می‌پاییدند.
نام آقای پاپاراتزو در فیلم زندگی خوب (La Dolca Vita) اثر فدریکو فلینی در سال ۱۹۶۰ بود که بعدها اسم پاپاراتزی‌ها را نصیب این دسته از عکاسان کرد. به خصوص که تعداد زیادی از صحنه‌های فیلم از ماجراجویی‌های سچیارولی و همکارانش ایده گرفته‌بود. سکانس استزیپتیز در این فیلم بازسازی عکس‌هایی است که سچیارولی از عایشه نانا، از زنان طبقه قدرتمند ترکیه در یک جشن تولد در رستوران روگانتینو در رم گرفته‌بود. زمانی که این عکس‌ها در نشریه ل‌اسپرسو (L'Espresso) منتشر شد، جنجالی به راه افتاد که نتیجه آن جلوگیری از آن شماره نشریه و اعتراضات عمومی شد. زن اشرافی که در عکس‌ها نشان داده می‌شود، شاهدی تصویری بر اثبات زوال و انحطاط جامعه بود. بعدها سچیارولی در مصاحبه‌ای گفت: «آنچه جلوی چشم من اتفاق می‌افتاد در آن روزگار غیرقابل توصیف بود. گناهکارانه و زشت‌ترین چیزی بود که من در تمام عمرم از آن عکاسی کرده‌بودم.» (نوامبر ۱۹۵۸)
